Opnieuw ontmoeten Khruangbin en zanger Leon Bridges elkaar op een ep die dit keer wat donkerder van toon uitpakt. In 2020 verscheen de succesvolle ep Texas Sun: een broeierige verzameling tracks waarin de retro swingende sound van Khruangbin een mooi huwelijk aanging met de zwoele stem van Bridges. ‘Laid back‘, maar groovend.

Texas Moon telt maar twee tracks die een soortgelijke rustige swing hebben. Tintelende gitaarlijntjes, percussie en zompige baslijnen zetten hier het toneel voor de stem van Bridges. B-Side vertrekt op een dansbaar four on the floor-ritme en ontwikkelt zich tot een sexy zwoel nummer, maar nog altijd ingehouden van aard. Afsluitend Mariella moet het hebben van een gitaarlijn met een Chris Isaak-country-sound die kleur geeft aan een track gebouwd op een kabbelend ritme.

Maar daarmee is Khruangbin eigenlijk wel klaar met het uitserveren van wat ze goed kunnen: een dampende mix van r&b en country met een lichte retro sound. De overige drie tracks op Texas Moon lijken wel voortgekomen uit stemmige jams. De ep opent met Doris, een sombere track waarin Bridges stil staat bij het afscheid van zijn grootmoeder. Geen lichte kost. En dat geldt evenzeer voor Chocolate Hills en Father Father.

Texas Moon is voer voor fans van Khruangbin en Leon Bridges en wie de serie ep’s die het resultaat is van de samenwerking tussen beiden compleet wil houden. Mooi, maar niet om vrolijk de lente mee in te wandelen.