In 2018 overrompelde Imarhan uit Tamanrasset in Zuid-Algerije ons met hun album Temet. Daar hoorden we hen een eigen invulling geven aan wat we wel ‘woestijnblues’ plegen te noemen. Imarhan verwerkte naar verhouding aardig wat rockinvloeden in hun muziek die evenzeer is geworteld in de Toeareg-cultuur. Temet is een prachtig album met een overdaad aan melodie, naar blues ruikende gitaarpartijen en opzwepende ritmes.
Intussen heeft de band een eigen studio gebouwd in Tamanrasset en investeert daarmee in de eigen gemeenschap. Ook andere muzikanten hebben nu toegang tot de modernste middelen voor het vastleggen van muziek. In die studio, Aboogi gedoopt naar de structuren die hun voorouders bouwden, namen zij hun nieuwe album op. Dat album draagt dan weer toepasselijk de naam van die studio.
En weer verrast Imarhan ons, maar nu juist met een album dat juist een ferme stap weg zet van de rockinvloeden. Het is een zacht luisteralbum, met maar een enkele uitspatting van feestvreugde, zoals aan het einde van single Achinkad. En de plaat sluit ook af in dansbaar feestgedruis, in misschien wel een van de fijnste nummers Edar Newlan. Maar voor het overige bestaat de plaat aan bedachtzame zachte liedjes die, zo lezen we in toelichtingen bij de plaat, handelen over de zorgen van alledag in Tamanrasset en sociale vraagstukken. De instrumentatie kenmerkt zich nu niet door bijna scheurende bluesy gitaren, maar dit keer verfijnd en subtiel gitaarwerk, mooie percussie en mooi soms gruizig zangwerk. Het stoomt niet, dit keer, maar kabbelt aangenaam.
Imarhan geeft zo opnieuw een eigen invulling aan de muziek die voortvloeit uit hun cultuur en vernieuwt het opnieuw. Ze doen dat nu niet alleen maar krijgen op Aboogi hulp van verschillende bekende artiesten zoals de Soedanese zangeres Sulafa Elyas, Gruff Rhys van Super Furry Animals en Abdallah Ag Alhousseyni van Tinariwen. Ook de intussen overleden dichter Mohamed Ag Itlale die beter bekend is onder de naam Japonais horen we in het nummer Tamiditin zingen in zijn ‘moerstaal’, het Tamasheq, een veel gesproken Toeareg-dialect.
Als alles meezit is Imarhan dit voorjaar te bewonderen in het Patronaat en Paard.