De sound van het Belgisch kwartet Delwood wordt vooral gekenmerkt door twee basgitaren. Dat maakt hun album sowieso al de moeite waard voor iedereen die houdt van de basgitaar. De band noemt het geluid daarom uniek, maar uniek is het spelen met twee basgitaren op zichzelf uiteraard niet. Maar de combinatie met synths, blazers, strijkers en een beukende drummer, evenals hun avontuurlijke mix van jazz en mathrock, zorgen we voor een eigen smoel. Met name de sound en het spel van de ritmesectie doet wel sterk denken aan El Ten Eleven, de Amerikaanse band die het in hoofdzaak instrumentaal houdt. België heeft er hoe dan ook weer een eigenzinnige band bij, die mag aanschuiven bij acts als Heisa, The Guru Guru en La Jungle die ook allemaal uitblinken in experiment en een eigen geluid.

Het titelloze debuutalbum van Delwood telt tien composities waarin de instrumenten het ‘m doen. Ja, er wordt gezongen, maar Delwood moet het daar niet van hebben. De spanning in de muziek van deze Belgen zit ‘m in de wendingen, de spanningsopbouw en de geluidsexplosies. Dat sfeertje, dat wat duister regenachtig aandoet. En natuurlijk de sound van die twee om elkaar draaiende bassen. Wat ons betreft is instrumentaal Ultimate daarom dé uitbijter. Heerlijk!