Tja, hoe zou dat voor Liz Taylor geweest zijn, haar laatste huwelijksreis? Dat moet ergens in 1991 hebben plaatsgevonden, toen ze met Larry Fortensky trouwde. Dat was huwelijk nummer 8 en dus huwelijksreis nummer 8. Waarschijnlijk dan. Want ze trouwde met slechts zeven verschillende mannen: Richard Burton mocht tweemaal. Maar zijn daar ook twee huwelijksreizen aan vastgeknoopt?

Ach, we laten het aan onze fantasie over terwijl wij luisteren naar het licht melancholische liedje Liz Taylor’s final honeymoon van de Nederlands-Belgische surfgiganten The Surfbeat Club. Als we de toonzetting van met name het leidende surfgitaartje moeten interpreteren, denken deze muzikanten dat Liz er waarschijnlijk toch wat verdrietig bij is geweest. The Surfbeat Club heeft eindelijk een heel album gemaakt. Helemaal in eigen hand: op 16 sporen in de oefenruimte vastgelegd in de coronatijd, eigenhandig gemixt en het afwerken en poetsen overgelaten aan de Amsterdamse IJland Studio.

En zo zie je maar dat bijna alles zelf doen tegenwoordig geen handicap meer hoeft te zijn. ‘Een beetje vreemd maar wel lekker,’ zeggen ze over zichzelf. Nou, dat valt best mee hoor. Want op zich is er op hun 12 tracks tellende debuut niet veel nieuws onder de zon te ontdekken. Hoeft ook niet in het feestgenre dat surf, beat en punk vermengt tot een camp klinkende terug-in-de-tijd-ervaring. Met een enkel uitstapje richting rocksteady in het liedje Rocksteady From Coasttown. The Surfbeat Club geeft een zeker niet onverdienstelijke vertolking van het aloude genre. Ze klinken heerlijk smerig, met in elk nummer weer een ander instrument dat net te ver over de kling wordt gejaagd en dus lekker rauw gaat grommen. Evenmin onverdienstelijk zijn de titels, die je net als dat nummer over weer een huwelijksreis van Liz Taylor terugvoert naar de tijd dat Dick Dale de liefhebbers van deze muziek liet zien en horen hoe het moet. Stoner Surf Stomp, Speeding Ticket, Ballroom Blitzkrieg: deze mensen begrijpen hoe je een retro sfeertje moet oproepen. Dat doen ze trouwens ook heel grappig met geluidsfragmenten van weleer.

The Surfbeat Club: als ze live net zo smerig uit de hoek komen als op hun album, zijn ze vast goed voor een feestje!