Wie zich muziek van Syd Barrett kan herinneren, moet vanaf de eerste klanken van het titelnummer van Remember A Dream ongetwijfeld aan de excentrieke Engelsman denken. The Small Breed putte voor zijn debuutalbum duidelijk inspiratie uit de licht psychedelische rock- en popmuziek uit het midden van de jaren-60 en het begin van de jaren-70. Remember A Dream is doorspekt met nummers die refereren aan die periode en aan bands die toentertijd actief waren, zoals The Beatles, The Byrds, King Crimson en, al dan niet via Syd Barrett, Pink Floyd.
Wie daardoor tot de conclusie komt dat het vijftal dat The Small Breed vormt dan ook wel Engels zal zijn, gaat te kort door de bocht. We hebben hier namelijk te maken met een band van eigen bodem, die gewoon heel erg goed in staat is om met hun muziek de sfeer van de jaren-60 en –70 op te roepen. Toch klinken de Tilburgers op bijvoorbeeld het vrolijke She’s So Lovely allesbehalve gedateerd. Hooguit zou je kunnen stellen dat het popnummer is ondergedompeld in een retro-sausje. En dat geldt ook voor het wat meer uptempo en iets steviger Mirror Man, waarvan ik niet kan wachten om het live mee te maken.
Naar eigen zeggen is: “The Small Breed (…) een band die alle wegen verkent die niet zijn genomen zoals schipbreukelingen die met overgave nieuwe exotische vruchten proeven. (…) Remember A Dream is een ode aan de zeldzame paradijsvogels die in hun midden wonen, de non-conformisten en excentriekelingen die de realiteit afwijzen als iets star en absoluuts.” Het levert een bijzondere plaat op, die de moeite van het verkennen meer dan waard is.
Het openingsnummer, tevens titeltrack, is geïnspireerd op een lucide droom van zanger Guus van den Heuvel over een drijvend dorp. Later kwam hij erachter dat de droom met angstaanjagende nauwkeurigheid wordt geprojecteerd in een M.C. Escher schilderij dat hij echter voor zijn droom nog nooit had gezien. Hoezo psychedelisch, of toch meer magisch-realistisch? Wanda Your Angel is deels gebaseerd op de roman Venus In Furs van Leopold von Sacher-Masoch. Slotnummer The Man Who’s Lost His Consciousness Of Time eindigt met tientallen wekkers die afgaan. Een verwijzing naar het nummer Time van het iconische album The Dark Side Of The Moon van Pink Floyd, gaat het over Syd Barrett, of is het gewoon een ironische hint naar de eigen titel?
Remember A Dream werd opgenomen in de PAF! studios in Rotterdam met producer Marcel Fakkers, die zelf organist was bij de Rotterdamse beatband The Madd en inmiddels talloze producties heeft gedaan of als enigineer werkte voor bands als The Kik, Mooon en Iguana Death Cult.