Gary Louris, die we vooral kennen als frontman van The Jayhawks, volgt zijn eerste soloalbum, Vagabonds (2008) na 13 jaar op met een tweede. Jump For Joy is precies wat de titel zegt: positieve songs die doen verlangen naar de mooie dingen in het leven waarvan we een deel hebben moeten missen het afgelopen jaar. Dat klinkt heel zwaar, maar dat is het natuurlijk niet. Verrassend is ook dat niet alle nummers nieuw zijn geschreven; enkele nummers zijn nooit eerder uitgebrachte tracks waarvan Louris vond dat ze goed op dit album passen.

Door: Ronald Houtman

Met Almost Home begint het album krachtig en zet het meteen de toon voor de gehele plaat. Liefhebbers van de country-Americana van The Jayhawks kunnen wat teleurgesteld worden. Jump for Joy is duidelijk meer poppy/indie. Hoewel een vleugje Americana nooit ver weg is. Na het fraaie White Squirrel volgt de oudste song van het album, New Normal. Louris schreef en componeerde dit in het begin van de 21e eeuw in zijn kelderstudio in Minneapolis. Behalve de actuele titel is New Normal een nummer dat je meteen ‘pakt’. Inclusief de ietwat vreemde elektronische solo. En wellicht is het ook het meest Jayhawks-achtige nummer.

De nummers op Jump For Joy zijn stuk voor stuk vrij vlotte luisterliedjes, hoewel het hier en daar wel wat in herhaling valt. Zo voegen Too Late The Key, en in iets mindere mate One Way Conversation, niet veel toe aan het album. Dat kan wellicht ook gezegd worden van de titelsong Jump For Joy, maar dat is dan wel weer heel erg Louris. En het is een mooie opmaat voor het laatste nummer op het album. Het ruim acht minuten durende Dead Man’s Burden wordt prachtig opgebouwd en bijna sereen afgesloten. Waarna je toch weer geneigd bent het album weer bij nummer 1 te starten.

Ondanks de paar minder opvallende nummers is het tweede soloalbum van Gary Louris zeker geslaagd. De uptempo nummers, afgewisseld met de rustigere nummers waarbij de ietwat melancholieke stem van Louris goed uitkomt, doen het album als geheel zeker goed.
Nogmaals: verwacht geen The Jayhawks. Maar verwacht wel een voldoende spannend, meer poppy/indie en vooral lekker in het gehoor liggend album.