Tom Rowlands en Ed Simons zien er vermoeid uit. Het is een lange dag. Voor mij ook, want ik moest vanochtend vroeg naar Schiphol om mijn vlucht naar Londen te halen. Even op en neer voor een shoot met The Chemical Brothers. Het is prachtig weer als ik aankom bij het kantoor van het platenlabel, eigenlijk jammer om binnen te fotograferen. Ik vraag dus of we misschien op het dak mogen. Het mag. 

Daar blijkt dat de heren er helemaal doorheen zitten. Ik ben de zóveelste fotograaf vandaag. Ze willen eigenlijk alleen nog zittend op de foto. Ik vind het best.  

Als twee zandzakken zitten ze me aan te gapen. Dan kijkt Tom op zijn horloge. Duurt het nog lang? Ed is eigenlijk al bijna weg. Ik druk af.  

Later vraagt iemand bij het zien van deze foto: ‘Bij welk station was dat eigenlijk?’ Onbewust heb ik een foto gemaakt van The Chemical Brothers die op de trein zitten te wachten.