We zitten te wachten in het halletje voor de kleedkamers van de Maaspoort. De persdame van de platenmaatschappij is net met haar baan begonnen. Het is een paar dagen voor Kerst en we wachten op Peter Steele, de frontman van Type O Negative. Dan gaat de deur open. Onvermijdelijk schrikken we even. De woest uitziende man moet bukken om door de deuropening te kunnen stappen. Daar is hij dan. Zijn gezicht staat op onweer. Alsof Thor in hoogsteigen persoon voor onze neus staat. De persdame stelt zich voor.  

‘My condoleances,’ antwoordt Steele en hij wendt zich naar mij.
‘You’re the photographer, shall we begin?’ 

Alleen met hem in de kleedkamer vertelt hij over het wurgcontract met zijn platenmaatschappij en hoe hem dat frustreert. Enigszins opgefokt poseert hij voor mijn camera. Zodra we klaar zijn, daalt er een zachtheid over hem en terwijl ik mijn spullen inpak, bedankt hij me uiterst vriendelijk. Terwijl we de kleedkamer verlaten, wenst hij mij en mijn familie een vredige Kerst en een liefdevol Nieuwjaar toe.