Als je de afbeeldingen van Angels Olsen op The Whole New Mess vergelijkt met die op All Mirrors zien we een enorme tegenstelling. Op het vorig jaar verschenen album All Mirrors pakte Olsen groots uit. Barokke arrangementen, een bak vol instrumenten, orkestraal, indrukwekkend. Angel Olsen opgedirkt voor een avondje uit. Een en al glamour en show, ondanks de kwetsbare teksten.

Nu verschijnt het spiegelbeeld van dat vorig jaar uitgebrachte grootse album: Whole New Mess. Met voor het grootste deel allemaal liedjes die ook op All Mirrors staan. Maar dan uitgekleed, met enkel die stem en de gitaar die zij speelt. Plots staat ze in haar hemd. Alsof het feest is geweest en we haar ’s morgens aantreffen in haar slaapkamer. Net wakker. Geen glamour meer, geen show. Dan is er enkel nog die kwetsbaarheid, het verdriet, de hartepijn.

Whole New Mess is een bijzonder album, vanwege de band met de voorganger en de manier waarop we Olsen wéér van een andere kant leren kennen. In één woord groots.