De Britse art-rockers Dutch Uncles leggen een beetje te veel het accent op de art en vergeten te zeer de rock op hun nieuwe plaat O Shudder. En dat is hartstikke jammer. De verwachtingen waren hooggespannen na voorganger Out Of Touch In The Wild. Op die plaat werkt de band aan een prachtig breed eigen geluid en past dat toe in hun intelligente liedjes. Zo intelligent dat het voor de gemiddelde luisteraar met een gemiddeld muzikaal iq pas na een paar luisterbeurten gaat werken, maar dan ook echt goed binnenkomt. Met tussendoor een leuk nummertje met hitpotentie, zoals Fester. Dat leverde een van de mooiste platen van 2013 op.

Dat gebrek aan toegankelijkheid is tot een bedenkelijk niveau gestegen op O Shudder. Ook na meerdere luisterbeurten dringt het nog niet echt door, op een enkel nummer na zoals Babymaking en de single In N Out. Ondertussen heb je wel het gevoel een prachtige plaat te horen. De sound is fantastisch; de arrangementen rijk. De blazers, toetsen en strijkers vliegen je om de oren, allemaal inkleuringen bovenop de toch al zo mooi klinkende gitaarpartijen en synths die het geluid van Dutch Uncles kenmerken. En wat te denken van het prachtige Steve Jansen-achtig baswerk. Ze zijn een beetje de Steely Dan van de Britse artrock: de productie is hifi ten top. In de mix van O Shudder ligt alleen de nadruk wat te veel op de artistieke toevoegingen en raakt de stevige ondergrond, de rock, ondergesneeuwd.

O Shudder is een plaat voor liefhebbers van tegendraadse artistieke muziek zoals Wild Beatsts, Outfit, Field Music en Everything Everything dat ook maken. Maar bereid je voor op een expeditie die wat tijd kan gaan vergen. Misschien ligt daar diep verborgen in de prachtige brij noten wel een geweldige groeiplaat verborgen en is die tijdsinvestering uiteindelijk meer dan de moeite waard.