When The Cellar Children See The Light Of Day is een misleidende titel. Je mag toch aannemen dat het een mooi moment is als kinderen uit een kelder het daglicht zien. In tegenstelling tot de titel zijn de teksten op de tweede plaat van Mirel Wagner allemaal sinister, dreigend, duister, inkt en inkt zwart. Goodnight my daring, goodnight; I’ll push down the pillow with all my might fantaseert Wagner over een eeuwig samenzijn met haar lief in het lied Goodnight.

Mirel Wagner – van oorsprong Ethiopische – sloot zich een poosje op in een huisje in noord Finland, haar huidige thuis. Als When The Cellar Children See The Light Of Day daarvan het resultaat is, is het een vakantiebestemming om te mijden. Vrolijk wordt je er in elk geval niet, zo lijkt het. Je krijgt er een nachtmerrie-achtige kijk op de wereld.

De angstwekkende teksten worden op When The Cellar Children See The Light Of Day begeleid met rudimentaire gitaarklanken. Haar spel is ruw en beperkt zich tot het hoog nodige. Slechts op een enkele plaats worden de liedjes spaarzaam ingekleurd met wat piano of cello.

Het resultaat is dat je niet om de indringende stem van Wagner heen kunt, dat je naar die woorden moet luisteren waarbij elke strofe weer een duistere wending krijgt. En het of je wilt of niet diep diep indringt.