Het is alsof je in het buitenland een kroeg binnen wandelt waar je warm wordt onthaald en er allemaal vriendelijke mensen blijken te zijn die op de een of andere manier heel erg lijken op je eigen vrienden. No, het tweede album van de Amsterdamse formatie Mich, is een oorvriendelijke plaat geworden vol gitaarliedjes die stuk voor stuk bij een eerste beluistering al bekend voorkomen. … Lees verder Mich – No
Chaos en waanzin zijn altijd op grijpafstand bij Canshaker Pi. Die ongeregelde anarchistische bende is tegelijk hun creatieve sterke punt, alsook de onvermijdelijke valkuil. Op hun derde langspeler Okay Decay balanceren Willem Smit en zijn muzikale vrienden als geoefende acrobaten over die scherpe scheidslijn en blijven ze groots overeind. Okay Decay is een fantastische indieplaat die bol staat van de vindingrijkheid met een serie prachtige … Lees verder Canshaker Pi – Okay Decay
Hiep hiep hoera: Roald van Oosten schrijft weer liedjes! De voormalig voorman van Caesar – laten we nou eerlijk zijn toch een van de leukste bands uit de Excelsiorstal uit de beginperiode van het label – heeft weer zin om in een bandje te spelen en is daarom naast zijn werkzaamheden rond theater en film met wat bevriende muzikanten het oefenhok ingetrokken om een plaat … Lees verder Roald van Oosten – Oh Dark Hundred
Herinnert u zich deze nog…nog…nog? Ruim twintig jaar na hun laatste plaat Methode champenoise duiken Marcel Vanthilt, Jan Van Roelen en Luc Van Acker daar toch ineens op met een gloedgloeiende nieuwe plaat; op Excelsior nota bene. De kiem voor de hernieuwde samenwerking werd enkele jaren geleden gelegd bij een eenmalig reünieconcert ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Vanthilt. Dat leidde nog niet zo … Lees verder Arbeid Adelt! – Slik
MuziScene magazine 