Buitengewoon aangenaam debuut van de Franse singer-songwriter Quentin Le Gorrec. De plaat is een kaleidoscoop van invloeden uit de jaren zestig en zeventig. Dat komt mede door de instrumentkeuze. Zo’n warm klinkende elektrische piano brengt je in je hoofd toch onmiddellijk naar bijvoorbeeld Supertramp. En die ploppende bas en licht psychedelische tinten doen denken aan de jonge jaren van Boudewijn de Groot. Maar de Fransman raakt vooral de roos met zijn vindingrijke liedjes.

Colors and Vows is het solo-debuut van de jonge Franse muzikant die opereert onder de naam Hayden Besswood. Hij komt oorspronkelijk uit Saint Nazaire waar hij deel uitmaakte van de lokale folk-scene. Na een verhuizing naar Nantes begon zijn interesse in vintage apparatuur en kwam hij in aanraking met veel nieuwe invloeden. Die hoor je dus terug in dit kleurrijke debuut. Alles wat je hoort heeft hij zelf ingespeeld en opgenomen op de zolder van zijn ouderlijk huis.

Het resultaat boeit en verrast voortdurend omdat de Fransman erin slaagt telkens weer andere wegen in te slaan. But Not You Anywhere is bijvoorbeeld een lieflijk liedje dat hij enkel invult met een tokkelende akoestische gitaar. Titelnummer Colors and Vows is een (bijna te) vrolijk deuntje waarbinnen af en toe ineens een dreigende onweerswolk komt opdoemen. Het liedje drijft op een heerlijk klinkend orgeltje. Wasting Time Inside is een van de sterkere nummers op de plaat en is prachtig gearrangeerd. Het doet denken aan het werk van Jacco Gardner. Fold The Corner is nog zo’n meeslepend mooi liedje, zwaar leunend op een warme Fender Rhodes-sound.

Quentin Le Gorrec sluit zijn geslaagde debuutplaat af met een zes minuten durende psychedelische trip, zeer passend bij een plaat die retro klinkt maar dat allesbehalve is.