De wereld gaat naar de klote en dat is schandalig, vinden Adriaan Bosch (alias De Jonge Boschfazant) en Meidert Talma. Zo, de titel van de plaat is gauw verklaard. Schandalig is een aanklacht tegen allerhande onrecht en bevat daarnaast ook human interest nummers zoals het zomerse lied Eindelijk Vakantie, dat is ontstaan rond een verzameling foto’s afkomstig van rommelmarkten en kringloopwinkels.
Schandalig is een bloemlezing van nummers die het tweetal gedurende jaren maakte en ten gehore bracht in de Kroeg van Klaas in Groningen. Toen daar tijdens de lockdowns onvoldoende afstand kon worden gehouden weken de heren uit naar Vera, waar de twee ineens niet alleen een enorm podium tot hun beschikking kregen, waar ook een heuse band: Das Audio Combo, onder leiding van organist André Dodde.
Schandalig doet soms denken aan Freek de Jonge. Zowel qua teksten (maatschappijkritisch) als qua zang (net op het randje van vals). Soms lijkt het verhaal belangrijker dan de melodie en/of het metrum, zoals in Jan en Aafke Bont, waarin DJB de zeer gewone en tevreden levens van dit hoogbejaarde stel in Noord-Groningen praatzingt. Goed, u voelt hem al aankomen wellicht, Schandalig is leuk voor wie van kleinkunst houdt en goede teksten belangrijker vindt dan goede zang.
Schandalig bevat een aantal erg leuke liedjes. Ik noem het korte en punkachtige Armoedzaaier, albumopener De Power Van Het Populisme en protestsong De Neo Liberalen. Daarnaast bevat Schandalig knappe teksten en woordspelingen. Ik noem Poetin (Stop Shooting) en Ietsje Meer Nietzsche. En wat te denken van de hammond-blues op Cycle Cross, waarin Adrie en Matthieu van der Poel prominent worden bezongen? Best vet. Maar er is ook zoiets als De Toekomst, en die klinkt als een draaiorgel en die maakt dat zelfs eenieder die het nog niet wist duidelijk dat DJB ooit in een smartlappenband speelde.
Dat Talma, DJB en Das Audio Combo lol hebben gehad tijdens het opnemen van Schandalig door Arjan Spies van The Kik is tussen de regels door te horen, toch lijkt het vooral een hebbedingetje voor verzamelaars, want ondanks de serieuze ondertoon in veel nummers is het lastig om het album heel serieus te nemen.