Isolde Lasoen is behalve drummer bij Daan en Absynthe Minded en presentatrice ook frontvrouw van haar eigen band. In 2017 verscheen haar solo-debuutalbum Cartes Postales en nu is er de opvolger Oh Dear. Net als op het eerste album zijn veel nummers Franstalig, toch horen we een duidelijke verandering, want waar we het eerste album over het algemeen vrij eentonig vonden, is de opvolger veel excentrieker en avontuurlijker.  

Op Oh Dear staan tien tracks die zonder twijfel alle goed in het gehoor liggen. Ze zijn poppy, jazzy en groovy terwijl indie meets soul in songs die klinken als een soundtrack van een James Bondfilm of van klassiekers van grote filmmakers als Morricone en Mancini. Dat Lasoen niet alleen een uitstekende drummer is maar ook een verdienstelijke zanger bewijst ze op Oh Dear, want behoudens enkele instrumentale nummers als het somptueuse Capricorn Avenue, het wulpse Bed & Breakfast en het vurige en enigszins psychedelische Tigra, is neemt ze op de overige tracks behendig de zangpartijen voor haar rekening. Dat ze daarbij in twee gevallen wordt bijgestaan door een mannelijke zanger komt de diversiteit van Oh Dear ten goede. Op Douce Mélancolie, een symfonische french popsong, horen we haar zang samensmelten met die van de Franse cultartiest Bertrand Burgalat en op het met een intrigerende drum riff openende Batterie, zorgt Daan Stuyven voor een Gainsbourg-twist. 

Voor het schrijven van de nummers op Oh Dear is Lasoen vertrokken vanuit drums en vibrafoon. Je zou daarom kunnen zeggen dat het slagwerk de motor is van deze plaat, die verschillende genres zoals psychedelica, progressieve rock, jazz en Franse muziek uit de jaren 70 kunstig samensmeedt tot een gevarieerd en toch samenhangend album. Omdat veel nummers klinken als vintage soundtracks mag het bij tijd en wijle bombastisch zijn, met een uitgebreid instrumentarium en rijke arrangementen voor strijkers en blazers. 

Oh Dear is een schitterend album, dat klassiek aandoet, maar getuige nummers als Ghosting geheel eigentijds is. Lasoen geeft hiermee een meer dan uitstekend vervolg aan haar solocarrière en profileert zich eensklaps in de bovenste regionen van de eredivisie van de Belpop.