Het is alsof je in een tijdmachine stapt wanneer je luistert naar CVC (Church Village Collective). Het zeskoppige collectief uit het dorpje Church Village klinkt bovendien alsof het uit het zonovergoten Californië komt in plaats van uit Wales. Luister maar eens naar Knock Knock, of Mademoiselle en je begrijpt waarover ik het heb. Dit klinkt toch als onvervalste seventies poprock van de andere kant van de oceaan? Steely Dan meets the Beachboys. 

Doordat de band naast zanger Francesco Orsi bovendien beschikt over twee zingende gitaristen, David Bassey en Eliot Bradfield, is het album niet gespeend van driestemmige harmonieën. Tel daarbij op dat de band met Tom Fry een uitstekende drummer in de gelederen heeft en dat de muziek ronduit melodieus is en bovendien een zonnige feelgood vibe heeft en je hebt een eenvoudig recept om de donkere, druilerige januaridagen goed door te komen.  

Dat er slechts vier singles van het elftal dat Get Real bevolkt zijn getrokken, maakt dat er nog volop ruimte is om te oogsten. Persoonlijk gok ik op Anogo als volgende single. Het wordt gekenmerkt door een aanstekelijk ritme, een heerlijke baslijn, subtiele akoestische gitaar en een meerstemmige ‘doo-whop… whop’. Het spel van bassist Ben Thorne is goed vet in de mix terecht gekomen, al geldt dat overigens in het algemeen wel. Hierdoor hebben veel nummers een funky vibe, zoals goed is te horen in singles Good Morning Vietnam, Sophie, Winston en Docking The Pay, al is in die laatste ook de synthesizer van Daniel ‘Nanial’ Jones vrij bepalend. (Fun fact: Sophie gaat over zijn vriendin, die prachtig schijnt te kunnen zingen, maar dit niet wil doen met de band, zoals in het intro van dat nummer is te horen) 

Met American Ultra wordt Get Real uitstekend afgesloten. Staan er dan helemaal geen mindere nummers op dit debuut? Om eerlijk te zijn, wat mij betreft niet. En dan te bedenken dat het album is opgenomen in de huiskamer van een studentenhuis in Cardiff rond één microfoon en dat zelfs potten en pannen voor percussie werden gebruikt. Wat dat betreft ook hulde aan Ross Orton, die eerder hoge ogen gooide met Arctic Monkeys, die de rauwe opnames in de mix kookte tot de elf gangen die tijdens Get Real zo smakelijk worden opgediend.