Soms is het nauwelijks te geloven dat bepaalde muziek uit Nederland komt. Het klinkt dan zo authentiek Amerikaans, dat we moeite hebben te geloven dat een artiest uit bijvoorbeeld Eindhoven komt. Welnu, die vlieger gaat ook op voor Revelation Never Came, het eerste volledige album (na eerdere ep’s Homegrown en Iliad) van Aidan & the Wild, de band rond Diederik van den Brandt, die stemmige americana en soulvolle countryrock bevat. Luister maar eens naar You Needn’t Worry bijvoorbeeld, dat van meet af aan zo vertrouwd klinkt, dat je meent met een cover van doen te hebben. 

Revelation Never Came is afgeladen met dit soort pareltjes. Bovendien wordt het tiental nummers op het door Van den Brandt zelfgeproduceerde album aangevuld met een concertregistratie van vier ervan in de Effenaar. En dat is pure winst, want nu weten we meteen dat de rossige Eindhovenaar ook live zijn mannetje staat, ook al zijn er dit jaar vreemd genoeg nog geen optredens gepland. Bovendien duurt het album daardoor lekker lang, een vol uur.  

Dat sommige nummers vertrouwd aan doen is overigens niet vreemd. Revelation Never Came kwam reeds een jaar geleden uit, ook in oktober. Met de toevoeging van de live registraties betreft dit dus een heruitgave, een zogenaamde Deluxe Edition. Reden genoeg, om er gedurende de herfstvakantie nog eens aandacht aan te schenken. Want laten we eerlijk, zijn The Whip, dat Van Den Brandt opnam met Merel Sophie, is dermate hartverwarmend dat het ons door de guurste najaarsstormen sleept. Bovendien geldt eigenlijk voor alle nummers, want opener Running en It’s Alright die eraan voorafgaan zetten de toon en wat volgt is dermate soulvolle americana, dat we geen haardvuur nodig hebben om ons comfortabel te voelen.  

Op titelnummer Revelation Never Came is het onmogelijk om het ritme, dat lijkt op dat van een boemeltreintje dat vaart maakt, niet mee te tikken met zool van je schoen, of te vingerknippen met je duim en middelvinger. De tweede stem is, net als op veel andere nummers van Dési Ducrot, die overigens op What It Ain’t samen met BOBBIE en Baptiste W. Harmon ook voor leadvocals tekent en die tijdens de liveconcerten als achtergrondzangeres wederom haar steentje bijdraagt. Die live nummers zijn trouwens dermate aangenaam dat deze heruitgave meer dan welkom is.