De grootste verrassingen komen vaak uit onbekende hoek. Morgan Geist (Storm Queen, Metro Area) en Kelley Polar (a.k.a. Mike Kelley) besloten hun krachten te bundelen in Au Suisse. Het duo is reeds dertig jaar bevriend en maakte los van elkaar, elk in hun eigen genre furore. Toch had ik nog niet eerder van hen gehoord. Bijna was dat zo gebleven, tot ik Au Suisse tijdens een autorit van ruim twee uur op repeat had staan. Ik weet weinig meer van die reis, behalve dat ik voor mijn gevoel te snel thuis was.  

Niet alleen muzikaal zit het album uitstekend in elkaar, ook de zang van Polar is prominent aanwezig en dat is dik in orde. Sterker nog, de stem is leidend, terwijl je dankzij vintage synth-patches, pittige elektronische drums en flikkerende funkgitaar nauwelijks kunt stilzitten. De twee bundelen op Au Suisse echt hun kracht. Hoewel de negen nummers die het album rijk is, vooral rust lijken uit te stralen, zit er tegelijkertijd zo veel leven in. 

Au Suisse klinkt zowel eighties, een beetje nineties en toch eigentijds. Vanaf de start word je als luisteraar bij je lurven gegrepen. Polars zachte maar heldere zang over ambient synths eist je aandacht ondubbelzinnig op. De teksten zijn goed te verstaan, maar dermate dubbelzinnig dat eenieder daar zijn eigen draai aan kan geven. Control gooit ons direct in het diepe en is een van de paradepaardjes van Au Suisse’s debuut.  

Datzelfde geldt voor Thing, waarmee het duo goed doorpakt. Het is een sterk voorbeeld van hoe goed disco en sophisti-pop samengaan. Dankzij de beats en de funky bas is het rijp voor de dansvloer en toch blijkt het een gevoelig nummer over een niet beantwoorde liefde, getuige bijvoorbeeld deze tekst: “When she came to me I thought I knew enough to hold her / And she gave me pennies, just the little stuff / Not worth the time to add it up.” 

Pain And Regret lijkt in eerste instantie ook disco, maar het is geen stamper, daarvoor klinkt het te ingehouden. De heren weten goed de balans te vinden tussen losgaan en ontvouwen – zich langzaam laten gaan, aangespoord door een onweerstaanbare beat. Dat het niet een en al luchtigheid is op Au Suise bewijst Vesna dat het verhaal vertelt van een Servische stewardess die ooit uit een ontploft vliegtuig viel en de enige overlevende was van hetzij een terroristische of een militaire aanval: “Were her eyes closed or open? Clouds rushing past / Did she wonder how far? Did she wonder how fast?” Eventuele last wordt vervolgens verlicht door het etherische Eely, dat zwaarder op synths lijkt te leunen dan op zang.  

Het is te hopen dat Polar en Geist met evenveel plezier terugkijken op dit project als ik plezier heb aan het beluisteren. Op Au Suisse zijn o.a. gastmuzikanten als vrienden en labelgenoten Dan Snaith (Caribou) en Jeremy Greenspan (Junior Boys) te horen en het is overduidelijk een project dat is doordrenkt van de ervaring van elk lid maar dat toch onbevangen klinkt. Het voelt naturel, toch gepolijst, maar zonder overbodige opsmuk. Au Suisse is een natural beauty, die alleen maar mooier wordt door de terughoudendheid die kenmerkend is voor dit aangenaam verrassende album.