Kaminski is een solo-artiest uit Dokkum. Tijdens de lockdownperiode heeft de componist goed gebruik gemaakt van de tijd, en knutselde liedjes in elkaar in zijn garage. En was er tijd om innerlijk eens goed naar zichzelf te kijken, de remmingen onderzocht, herinneringen uit het verleden geanalyseerd.

Ja, je voelt het aankomen, dat resulteert in een eigenaardig album met bij vlagen al even eigenaardige liedjes waar de lockdown van af druipt. Niet altijd even vrolijk, al is de afwisseling in sferen zo groot dat het echt is alsof je een dagboek inkijkt en mag ervaren wat de stemming deze dag is geweest. Of zo’n home-taper die nog geen consistente stijl heeft ontwikkeld maar elke dag doet waar ‘ie zin in heeft.

My Diary Lied mag er deels best zijn. Een luisterplaat van een muzikant die zich zo te horen oriënteert op DIY-indie. Zoals gezegd wisselt de sfeer sterk, maar er zijn liedjes die aangenaam gruizig uit de verf komen. Makkelijk maakt Kaminski het zich niet altijd, met eens een rare telling of een minder voor de hand liggende akkoordwisseling, maar die momenten zijn juist grappig om naar te luisteren. Helaas toont de muzikant ook een voorliefde voor gitaarsolo’s met gitaarsounds die we normaal bij grootse rockartiesten tegenkomen. Een moment om snel even door te spoelen, wat we dan ook doen met de bizarre collage Honeyguide en spuuglelijk jazz-rock-achtig Volcano Snails. Maar niet met breed uitwaaierend Dakota of dreigend Lovingly Violent; voorbeelden van geslaagde experimenten in de Dokkummer garage.