The Great Awakening is het zevende studio album van de band Shearwater, die in 2000 werd opgericht door Jonathan Meiburg en Will Sheff. Doel was om de zachtere, meer melodische liedjes, die voor hun andere band, Okkervil River, niet geschikt waren ten gehore te kunnen brengen. Inmiddels heeft Sheff Shearwater verlaten en richt hij zich volledig op Okkerville River, terwijl voor Meiburg het omgekeerde geldt. 

Uitgangspunt van The Great Awakening is anders dan bij de twee vorige platen, Jet Plane en Oxbow. Niet angst (voor wat er allemaal gebeurde in Amerika onder Trump), maar hoop is de leidraad. Meiburg voelde zich tijden lang hopeloos, maar wilde zich niet zo voelen en besloot dat gevoel van zich af te schrijven. Met Dan Duszynski (Loma) als mede-artiest en co-producer, evolueerde het album gedurende de lange maanden van 2020 en 2021 en ontpopte zich als een meditatie over hoop te midden van hopeloosheid en vrijheid in isolatie. 

Het resultaat is een elftal ingetogen, soms enigszins theatrale, maar zonder uitzondering wonderschone nummers, waarbij de stem van Meiburg centraal staat en de muzikale omlijsting, tja, omlijsting is. Maar dan wel van een soort die an sich ook weer kunst is. Het geheel mag er dus zijn: The Great Awakening is een album waarin verdriet en vreugde, schoonheid en terreur worden omarmd, zonder dat het tweeslachtig is. In dat opzicht is Meiburg, die stelde geen hopeloos album meer te willen maken, bijzonder geslaagd.  

The Great Awakening is het eerste nieuwe album van Shearwater in zes jaar. Het verschijnt op het eigen Polyborus-label van de band in samenwerking met Secretly Distribution. Sommige Shearwater-veteranen keerden terug, waaronder toetsenist en arrangeur Emily Lee en drummer Josh Halpern.  

In vergelijking met Jet Plane, kunnen we spreken van een rustiger album.  De rockgebaren zijn weggevallen en The Great Awakening kan worden gezien als een soulvol en meeslepend reisverslag van een songwriter die overigens in de tussentijd een boek schreef over de levens en geschiedenis van de kraaiachtige Zuid-Amerikaanse valken, caracaras genaamd. Luister maar eens naar Xenarthran en je zult het verband begrijpen, want het gaat over je weg banen door de donkere ruimtes van een dreigende maar nog steeds erg mooie wereld.