Mogelijk heeft het te maken met het indalende besef dat er – eens je een bepaalde leeftijd hebt bereikt – méér te zien is in de achteruitkijkspiegel, dan door de voorruit. Anders gezegd: er ligt inmiddels een schitterende toekomst achter me. Hoe dan ook, de laatste tijd draaien er hier verdacht veel plaatjes rondjes uit een soms ver muziekverleden. Lp’s waar ik destijds te jong voor was, die op een of andere manier onder de radar zijn doorgevlogen, albums waar je als rechtgeaarde new waver destijds niet mee gezien mocht worden, die om een ‘acquired taste’ vragen, of waar je op jongere leeftijd gewoon nog niet klaar voor was.

Het achterstallig luistergenot wordt daarbij vergemakkelijkt wanneer je als melomaan je hebberige blik richt op de ramsjbakken in platenzaken en op platenbeurzen of door de knieën wil gaan voor een bak platen bij een rommelmarkt of kringloopwinkel. Voor de spreekwoordelijke habbekrats is er meer dan genoeg te vinden om lacunes in je muziekcollectie en muziekgeheugen te vullen. Klassiekers, vergeten pareltjes, lp’s die nooit op massale bijval konden rekenen, ‘oddities’ of plaatjes die gewoon voor de leuk aan je vingers blijven plakken.

Werden hier de laatste tijd onder meer onder de naald gelegd: platen van Nico, XTC, Guadalcanal Diary, Dave Edmunds, Television, Comsat Angels, Sister Rosetta Tharpe, Tito Puente, Nat ‘King’ Cole, Carmel, John Cooper Clarke, ABC, Bryan Ferry, John Fogerty, Squeeze, Ramsey Lewis, Warren Zevon, Mink DeVille, (de Amerikaanse) Shoes, The Associates, Nick Lowe, Hildegard Knef (luister eens naar haar Cole Porter covers, ‘es lohnt sich…‘), Marianne Faithfull, John Cougar, Eric Burdon and the Animals, Tom Petty & the Heartbreakers, Patti Smith Group, Tom Verlaine, Paolo Conte, The Stranglers, Booker T & the MG’s en Boston. Een eclectisch gezelschap en dan ligt ‘Zingt allen mee met Drs. P.’ nog te wachten op een luisterbeurt. Albums waarvan je het daarvan afkomstige hitje misschien kent, maar waar na beluistering een muzikale wereld voor je open gaat. Voordeel van sommige van deze albums is tevens dat ze niet altijd je volledige aandacht opeisen. Ze mogen ook dienen als achtergrondmuziek en je kunt er op je gemak en hoofdschuddend om alle ellende op deze wereld, rustig een krantje bij lezen.

Betekent wél dat de platen die de laatste tijd ‘hip, hot & happening’ zijn en waar je echt voor wil gaan zitten, nog even in de wachtkamer plaats dienen te nemen. De laatste Fontaines D.C., Bodega en Arcade Fire bijvoorbeeld. Kan ook geen kwaad om eventuele hypes even links te laten liggen om er pas later naar te grijpen, onder het motto ‘listen without prejudice’. En ach, met een beetje mazzel mag ik nog wat rondjes meedraaien op deze doorgedraaide bol. Alles op zijn tijd, deo volente.

DJ 45Frank