Zij-projecten, afsplitsingen, solo-albums; het voorspelt niet altijd veel goeds als leden van een band waar je van houdt op avontuur gaan. Het leidt maar af van de hoofdzaak, niet waar? En dus zal menig Radioheadfan de wenkbrauwen hebben gefronst bij de bekendmaking dat twee leden, Thom Yorke en Jonny Greenwood, een nieuw bandje begonnen onder de naam The Smile. Maar er zullen er ook vast zijn geweest die hoopten op iets met nieuw elan van twee van hun geliefde muzikanten.

Nu wel, het moment is hier: na een lancering met twee concerten presenteert The Smile het debuutalbum A Light For Attracting Attention en kunnen we de balans opmaken. En die valt ten gunste van de hoopvollen uit.

A Light For Attracting Attention is een op momenten meeslepend mooi album waarin we zowel bekende patronen terughoren van zowel Radiohead als Thom Yorke’s solowerk maar aangevuld met een werkelijk briljant element: het soepele drumwerk van Tom Skinner (jazzmuzikant en lid van de formatie Sons of Kemet).

Het mooi samenvloeien van de invloeden van de drie muzikanten horen we voor het eerst echt goed uit de verf komen in het ingehouden swingende The Opposite, de tweede track van het album. Skinner leidt het nummer in met een heerlijke drumpartij. Net als meer momenten op deze plaat lijkt het ontstaan uit een jam waarbij Yorke en Greenwood in mijn fantasie tegen Skinner zeiden ‘doe maar wat’ en er geïnspireerd hun eigen ding op deden.

Hoogtepunt op het album is Pana-vision waarin nog een bijkomstigheid van het samenwerken met jazzdrummer Skinner aan het licht komt: een kopersectie van aansprekende Britse jazzmuzikanten en de samenwerking met het London Contemporary Orchestra tilt het nummer tot epische porties. En vooruit, de over de toonladers fladderende zang van Yorke is daar ook niet vreemd aan.

The Smoke is een ingehouden pareltje met een dromerige melodielijn en in contrast gaan de drie in You Will Never Work In Television Again juist uit hun dak in gejaagdheid en volume. Thin Thing zit dicht tegen Yorke’s solowerk aan en voelt aan als een jam op basis van een gek ritmisch gitaarlijntje dat lekker rafelig mathrock-achtig uitpakt, alsof er voor het inspelen naar Black Midi is geluisterd. En We Don’t Know What Tomorrow Brings, met lekker groftandig klinkende bassynth, zal zonder twijfel uitgroeien tot de vurig dansbare favoriet voor indie-dansfeestjes.

A Light For Attracting Attention vindt een mooi evenwicht in het experiment van Yorke, de prachtige gitaarpartijen en melodieën van Radiohead, en de jazzy invloeden, het spelen met gevatte tellingen en het fabelachtige drumwerk van Skinner. Prachtig album dat genoeg lijkt op de bronnen om makkelijk bestaande fans voor zich te winnen, maar ook net voldoende smoel heeft om een eigen plek te verdienen. Roept de vraag op of The Smile alleen een enkelvoudig project is, of ook toekomst heeft. Wat ons betreft verdoen de drie hier hun tijd niet mee en hopen we op het laatste.

Nota bene: Het album is nu digitaal verkrijgbaar, pas 17 juni ook fysiek.