Maakt niet uit wat voor weer het buiten is, als je luistert naar de ep Saddies van Judy Blank en je doet je ogen dicht, die zie je de regen als tranen langs het raam lopen. De wind waait om het huis. Het leven is niet altijd een feestje, zegt Judy Blank ook zelf in een begeleidend schrijven bij haar nieuwe ep die tot stand kwam na een lastige periode. Het licht brak weer een beetje door toen ze weer liedjes kon schrijven en ze met een licht sarcastische kijk op de ellende de eerste teksten op pende: ‘Would’t it be nice to do some living before I die’. Model stond Tears of a Clown van Smokey Robinson, want Blank luistert graag naar droevige disco.

Resultaat is een ep met al even droevige liedjes, met soms een knipoog. Eerlijk opgenomen zonder te veel gedoe of effectbejag. Sfeervol en klein gehouden, rond de heldere stem van de Utrechtse. Gewoon mooi en een plezier om naar te luisteren. Met als melancholisch uitstapje een cover van Boys Don’t Cry van The Cure.