Je zult als artiest maar de mazzel hebben met de jongens van Hot Chip te kunnen samenwerken. Twee dingen zijn dan gegarandeerd: 1. je krijgt vast veel aandacht; 2. het wordt hoe dan ook een vette plaat.
Schijnwerper op Electricity van Ibibio Sound Machine dus. Liefhebbers van electro die je in je buik raakt moeten deze plaat direct gaan checken. De samenwerking tussen de Engelsen van Hot Chip, met hun vermogen de vetste sounds uit synths en drummachines te halen, kruist hier met Afrikaanse invloeden met een bijpassend eleclectisch instrumentarium en compositorisch vernuft ven Ibibio Sound System. Eén plus één is in dit geval inderdaad eens meer dan de som; Hot Chip heeft in tijdens niet zo’n avontuurlijk album gemaakt en Ibibio Sound System wordt naar een nog grotere hoogte gestuwd. Grappig voorbeeld is afsluiter Freedom dat wordt gedragen door een zenuwachtig en licht onvast Hot Chip-ritme, maar met zanglijnen waar Alexis Taylor van zijn levensdagen niet op zou zijn gekomen. Alleen bij vlagen hoor je ieders onversneden indentiteit echt doorklinken. Zo is Almost Flying gewoon een klassieke Hot Chip-ballade.
Ibibio Sound System is in 2013 opgericht en wordt nu gevormd door zanger Eno Williams, gitarist Alfred Kari Bannerman, percussionist Afla Sackey , drummer Joseph Amoako, bassist Philip PK Ambrose, trombonist en toetsenist Tony Hayden, trompettist en toetsenist Scott Baylis en saxofonist en toetsenist Max Grunhard. De band ontmoette de leden van Hot Chip tijdens festivals en ze raakten onder de indruk van elkaars kunnen. Ibibio Sound System werkt wel vaker samen met andere artiesten, maar dit keer gaat het ver, zo ver dat echt iets nieuws is ontstaan. En het resultaat is een wonderschone samensmelting van stijlen en invloeden. Boven alles uit rijzen zowel de heldere stem van Eno Williams – die zingt in Engels en Ibibio, de taal van een regio in Nigeria – als de supervette synths en beats. De sounds alleen zijn het al waard het album aan te schaffen. Die twee elementen maken Electricity tot een opwindend album.
En dj’s opgelet, want het album staat vol tracks waarmee je de dansvloer aan de gang gaat krijgen. Single All That You Want bijvoorbeeld, spettert uit de speakers dankzij diepe baslijnen en heeft in de refreinen een housewaardig opzwepend effect dat wordt versterkt door de blazers. En tegelijk is het een nummer dat net even complexer is dan gewoonlijk en blijft boeien: geen platte pulp, maar dansmuziek met klasse. Wanna See Your Face Again roept herinneringen op aan house van Robin S. 17 18 19 doet wat betreft energie dan weer denken aan Talking Heads en Grace Jones tegelijk. En de plaat trapt af met eigenzinnig maar o zo funky Protection From Evil: Blijf daar maar eens bij stil zitten.