Het gebeurt niet elke dag dat je jezelf betrapt op het inhouden van je adem als je naar een plaat luistert. En dan nota bene op een moment dat er complete stilte is. Ik hoor niks. Hou mijn adem in. Spannend is het, en raar eigenlijk.

Je zal de eerste ook niet zijn die zijn apparatuur controleert of het wel werkt, na het opzetten van Limbs van actrice, maar dus ook muzikant, Keeley Forsyth. Het duurt namelijk even voor je iets gaat horen. Dus zet je installatie nu niet op tien en loop verwonderd weg, want dan is Leiden in last.

Momenten van verwondering genoeg, bij het voor het eerst beluisteren van dit wonderlijke sprookjesachtige album. Forsyth komt vanuit het toneel de muziek binnenwandelen en dus zal het niet raar in de oren klinken dat dit album – haar tweede intussen – wat aan de theatrale kant is. Zo zingt ze ook. Dat doet natuurlijk direct denken aan Antony & The Johnsons, en ben je daar liefhebber van, dan kunnen we dit album meer dan aanbevelen. Maar we denken ook aan contemporain Anna B Savage, die ons ook telkens weet te verwonderen maar vooral ook om haar vinger te winden met spannende avontuurlijke en ongewone muziek. Forsyth is nóg meer uitgesproken expressionistisch, om het maar een label te geven alsof het schilderkunst zou zijn. Kleuren en sferen, die je aanzetten de associëren en er in mee te gaan.

Net zo wonderschoon als het werk van Savage is Limbs van Keeley Forsyth. En spannend genoeg dat je je adem er van in gaat houden. Check het dus, wie weet ontdek je een plaat waar je intens van gaat houden. Een plaat waarin de momenten dat je niks hoort- probeer Silence maar eens te overleven zonder er dingen bij te voelen in je buik – net zo intens zijn als wanneer er muziek klinkt. En geniet van hoe zij je manipuleert en je ongemakkelijk laat voelen, zoals in de video bij I Stand Alone waarin het lijkt dat zij in het lied naar je uitreikt, maar oogcontact consequent vermijdt.