Een vergelijking met Booker T & The M.G.’s ligt op de loer. Het is althans de eerste referentie die in gedachten schiet zodra ik een paar seconden ben gevorderd in openingstrack Pull Your Pants Up. De aanstekelijke instrumentale soul werkt goed op mijn humeur en ik merk dat ik meedein op de maat. Op Don’t Worry ‘Bout What I Do moet ik denken aan de soundtrack-achtige muziek van Curtis Mayfield. Het nummer, waarop naast orgel vooral een elektrische gitaar in het gehoor springt, roept filmscènes op uit het blaxploitation genre. Dit is soul-jazz van de bovenste plank, die DLO3, zoals de band ook wel bekend is, op Cold As Weiss laat horen. 

De titel van het vierde album van de band uit Seattle is een verwijzing naar de nieuwe drummer, Daniel “Vanilla” Weiss (The Sextones). Van de oorspronkelijke band, die in 2015 werd opgericht, is alleen naamgever en hammondorganist Delvon Lamarr over. Samen met gitarist Jimmy James laat de band, die sinds 2021 in deze samenstelling opereert, er echter geen misverstand over bestaan: dit trio klinkt als een match made in heaven. 

Weiss zorgt voor een solide basis (en prettige breaks) en Lamarr en James gunnen elkaar voldoende ruimte om te shinen. Op Big TT’s Blues is de hoofdrol voor James’ gitaarspel, zonder dat dit ten koste gaat van Lamarrs inbreng en op Get Da Steppin’ zijn de rollen als vanzelf weer omgedraaid. Dat patroon herhaalt zich negen nummers lang en dat gaat geen moment vervelen. 

DLO3 maakt ultieme feel good music met jazz en soul als basis, een snufje funk als smaakmaker en blues als tegenhanger die zorgt voor een gebalanceerd geheel. Zo bereiken we in no time slotnummer This Is Who I Is, waarop het trio schijnbaar moeiteloos het beste in elkaar naar boven haalt. Het nummer klinkt als een instant classic. Lamarr rolt de loper uit voor kosmisch gitaarspel van James, zodat hij bij vlagen klinkt als Jimi, terwijl Weiss de piketpaaltjes slaat waarbinnen de andere twee mogen laveren. Wat een funky uitsmijter!