Is het een rockopera? Is het een uit de hand gelopen grap? Is het Tenatious D in disguise? Of is het pure geïnspireerde genialiteit, zoals ooit Tolkien moet zijn aangeraakt door iets voor hij begon aan zijn feeërieke boeken?

Ik weet het niet, ik ben er nog niet uit. Maar Henki raakt gek genoeg wel een gevoelige snaar met de zeven lange nummers. Je raakt er niet snel op uitgeluisterd en wordt heen en weer geslingerd tussen afgrijzen – als die zanglijn weer eens fantasieloos de melodielijnen van de muziek volgt bijvoorbeeld – en verwondering over de teksten en de eigenaardige wereld die je met de combi van die twee wordt ingeleid.

De achtergond van de makers geeft wat meer inzicht in wat hier aan de hand is. Richard Dawson is een folkmuzikant uit Newcastle upon Tyne die bekend staat om zijn nogal barokke en met betekenis overladen teksten. Hij is een verhalenverteller in de vorm van liedjes. Zo eentje die de boodschap belangrijker vindt dan de muziek en er de tijd voor neemt om alles even goed uit te leggen. Ergens onderweg heeft hij de Finse band Circle – nogal een omvangrijke band – leren kennen. En die twee, die konden het kennelijk goed met elkaar vinden en hebben dus een plaatje gemaakt.

Het resultaat is Henki. En Henki is geen jongen, wat je in het Nederlands zou verwachten, maar een woord dat zich losjes laat vertalen als ‘geest’. Of iets dergelijks want het schijnt in het Fins een term te zijn waar je nogal wat onder kunt verstaan, afhankelijk van de context. De hoes geeft ook al weinig bruikbare clou’s wat dit is of waar dit over gaat: zien we een toren van Babylon of is dit La cité des enfants perdu? Richard Dawson & Circle hebben zich voorts laten inspireren door heavy metal. Dat hoor je ook maar sporadisch terug op het album, al zingt Dawson als een bezeten operazanger, of zoals je wilt, een bezeten heavy metal zanger. Hij zet een idiote keel op af en toe, wat bijdraagt aan de grootsheid van de nummers.

Voor de teksten heeft Dawson zich vervolgens juist weer laten leiden door een lid van Circle die bij de opnamen anderen bemoedigend toesprak om meer ‘als een plant’ te zijn. Alle zeven liedjes op dit gestoorde werk gaan dus over planten.

Oké, krijg je een beetje een beeld van wat je kunt verwachten als je Henki opzet. Maak je klaar voor een trip die zich leent om keer op keer op te zetten en je te verwonderen hoe iemand anno nu er toe komt om een soort Paradise By The Dashboardlight-maar-dan-heel-anders te willen maken. Van die lang uitgesponnen verhalen liedjes met rockbegeleiding. Het is werkelijk fascinerend geweldig.

Funfact: in de video bij het nummer Lily speelt snooker-held en dj Steve Davis een hoofdrol.