Thirstier is het vijfde album van de Amerikaanse Mackenzie Ruth Scott, beter bekend als Torres. Meestal wordt Torres een singer-songwriter genoemd, wat automatisch de vraag oproept wat dat nu eigenlijk is, een singer-songwriter. De eerste gedachte die opborrelt is een man of vrouw die solo zoetgevooisde nummers speelt. Voor diegenen die Torres nog niet kennen: niets is minder waar. De muziek van Torres leunt naar indierock. Wel is het vooral de zangstem die de muziek ‘maakt’.

Door Ronald Houtman

En wat voor stem. Torres lijkt prima uit de voeten te kunnen met stevigere nummers, zoals het openingsnummer Sleepwalking, Drive Me en Hand in the Air. Maar ook leent haar stem zich uitstekend voor het intiemere werk, zoals Big Leap. En het is een stem die niet gaat vervelen en nergens ‘jeukt’ omdat het te nasaal, falset of iets dergelijks is.

Het mag dan ook geen verrassing zijn dat deze goede zang het album grotendeels draagt. En dat is positief, zoals dat eigenlijk ook al het geval was bij de eerdere albums van Torres. Thirstier is een goed en vooral afwisselend album geworden, waarbij ieder nummer iets eigens heeft en zeker geen logisch vervolg is op het voorgaande. Dit komt de eenheid en consistentie van het album niet ten goede. Maar de afzonderlijke nummers zijn (over het algemeen) van voldoende kwaliteit om dit bezwaar te verbloemen.

In enkele nummers lijkt Torres wat moeite te hebben gehad de teksten in de melodieën te passen. In Don’t Go Puttin’ Wishes in My Head en met name Hug From a Dinosaur is dit het geval. Hierdoor komen deze nummers bij vlagen wat ‘gekunsteld’ over. Wat overigens niets afdoet aan de mooie melodielijn van Hug From a Dinosaur. Over fraaie melodielijnen gsproken, het titelnummer Thirstier combineert een mooie melodielijn met zowel een gevoelige als iets stevigere zang van Torres. Feitelijk is dit nummer ‘Torres in a nutshell‘.

Het waarschijnlijk meest opvallende nummer van het album is Kiss the Corners. Het is het enige nummer waarin voor een elektronische aanpak is gekozen. Dat is niet nieuw voor Torres, ze deed het bijvoorbeeld ook met Three Futures op het gelijknamige album uit 2017. Het toont dat ze niet bang is om nieuwe wegen in te slaan.

Thirstier is geen baanbrekend album waarmee Torres een nieuwe weg inslaat. Het is een evolutie van de eerdere albums, waarmee Torres wel bewijst intussen een vaste waarde in de indie te zijn.