ESNS dag 3: de drie van MuziScene

Lastiger kiezen vandaag. Niet dat er veel meer leuke acts te ontdekken vielen, eerder minder die er echt uitsteken.

Nog een voordeel van een online-festival (op de conferentie ‘in Groningen’ gonst het dat er ook na corona wel een hybride vorm blijft; dus live en online naast elkaar): er wordt niet doorheen geluld. Een duo als Tarta Relena uit Spanje krijgt normaal geen schijn van kans bij gerinkel van glazen. Ik zapte er eerst voorbij, denkende – een Dead Can Dance-kloon – maar kwam later terug en werd toch gevangen door de onwaarschijnlijk zuivere samenzang. Dit is gewoon mooi…

Is het opvallend hoeveel Spaanse gitaarbandjes zich oriënteren op een Amerikaans geluid? Dat geldt in elk geval ook voor Melenas. Je moet even door de start van deze sessie heenbijten. Eigenaardig genoeg starten de dames met een nummer waarin keyboards de hoofdrol spelen. Daarna brengen ze mooie gitaarsongs ergens tussen de rammelpop van The Feelies en de fijnzinnigheid van Engels Sundays in. Eentje om te noteren, dit viertal.

De speurtocht naar dé nieuwe postpunk-sensatie van het jaar levert ook vanavond geen echt overtuigen, de kandidaten op. Er kwamen er wel genoeg langs. Adwaith uit Wales en Enola Gay – scruffy uitziende Ieren – om er maar wat te noemen. Nee, laten we bij het kiezen dan maar gaan voor Chubby And The Gang uit Londen. Omdat punk terug is. Het stond in de krant, dus dat zal dan wel kloppen.

Speciale shout out vandaag toch naar een Belgisch trio dat aanschurkt tegen jazz Under The Reefs Orchestra. Al is het maar omdat ze de grootste sax hadden die we vandaag hebben gezien. En hoe ze die als bas gebruiken in hun instrumentale composities is toch ronduit indrukwekkend! En vooruit, ook voor Orions Belte uit Noorwegen om de locatie keuze voor hun sessie (foto bovenin).

Tot slot. Opnieuw was er een al bekende Nederlandse band die toch een beetje de vloer aanveegde met al het andere dat we vanavond zagen langstrekken: Personal Trainer. Met zeven mensen op het podium is er voortdurend wat te bekijken, al is het lastig je ogen af te wenden van Willem Smit. Houdt iemand trouwens de bloeddruk van die jongen in de gaten? Kijk toch die rooie kop van ‘m! Kijk toch dat plezier dat ze hebben… Weergaloos en met Politics hebben ze een prachtige indiekraker in de portfolio.

Ook Eut kennen we al langer. Zij komen binnenkort met een nieuw album en gaan we komende zomer dus heel veel zien op al die festivals. Toch?

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s