1980 lijkt niet zo lang geleden, als je ACR Loco opzet. Het is 12 jaar geleden dat Jez Kerr, Martin Moscrop en Donald Johnson, de kern van A Certain Ratio, een plaat hebben gemaakt. De band uit Manchester die aan het begin van de jaren tachtig experiment, funk en disco injecteerde in post-punk – en de eer had om de allereerste single op het roemruchte Factory label uit te geven – keerde een jaar geleden plots terug om hier en daar live te spelen. Op de achtergrond werd gewerkt aan compilaties die nog eens terugkeken op een rijke catalogus gedurende bijna 40 jaar verzameld en uiteenlopend van punk-funk, via symfonische electro tot en met moderne dance. Dat heeft een vonk opgeleverd om weer live te gaan spelen en ook nieuw materiaal te gaan schrijven. Het eerste resultaat van die heropleving ligt er nu: ACR Loco.

Welbeschouwd is dat niet niks. Hoor je blazers in moderne dansbare post-punk zoals Squid, of koebellen bij LCD Soundsystem en een slab-bas in Sink Ya Teeth; het is allemaal terug te voeren naar A Certain Ratio en enkele tijdgenoten die na de punk op zoek gingen naar wat meer feest, liefst op een dansvloer. A Certain Ratio hoort in het rijtje invloedrijke bands die ook een vloertje metselt voor de muziek van hier en nu.

Maar na veertig jaar is het natuurlijk maar de vraag of zo’n band dan weer stappen weet te zetten en iets nieuws kan brengen, of toch vooral voor de fans van toen een plaat te maken met een herkenbare sound om vol nostalgie nog eens naar te luisteren.

En zoals gezegd, 1980 lijkt ineens niet meer zo lang geleden als je naar deze plaat luistert. Al is de productie modern en ontbreekt toch een beetje dat echte cutting edge experiment dat ze in hun begin jaren zo spannend maakte, alsook een tikkeltje ontoegankelijk. A Certain Ratio zegt in een persmededeling bij het verschijnen van ACR Loco dat zo’n beetje heel hun palet aan stijlen over de jaren heen terug te horen is in deze nieuwe plaat. Mooi dat ze zelf daar enthousiast over zijn, maar het klopt natuurlijk niet helemaal. Anno 2020 horen we vooral A Certain Ratio terug van na de eerste paar baanbrekende albums. Meer een funkband met een wat afwijkend symfonisch geluid. En gedurfde combinaties zoals in afsluitend nummer Taxi Driver waar Braziliaanse invloeden de toon zetten.

ACR Loco is leuk voor de fans van weleer en een enkel nummer is leuk voor liefhebbers van lekkere funk zoals het nummer Family. Maar er is ook plek voor romantisch Always In Love, dat dicht aanschurkt tegen de sound van Force uit 1986 en de lijntjes tussen A Certain Ratio en stadgenoten New Order goed aan het licht brengt. Maar vernieuwen? Dat laat de band over aan de jongere generatie die op hun erfenis voortbouwen. En ben jij een van die jongeren die A Certain Ratio wil ontdekken, luister dan liever naar de albums en wat destijds maxi-singles werden genoemd, die de band in de vroege jaren tachtig maakte.