Zoals dat wel vaker gaat met folkmuziek is A Dark Murmuration Of Words als een zich langzaam ontwikkelende vriendschap. In het begin ben je nog sceptisch. Wat is dat voor rare snuiter? Of wanneer laat zij nu iets origineels van zichzelf zien? Maar ongemerkt slaat die terughoudendheid om in genegenheid en kan je je niet voorstellen dat je elkaar heus nog niet zo lang kent.

Emily Barker heeft met A Dark Murmuration Of Words een nieuwe vriendschap aangeboord. Het album is tijdloos en had met gemak al twintig jaar in mijn platenkast kunnen staan naast namen als Carole King en Alison Krauss. En zo luister ik er inmiddels naar, als een klassieker met wie ik al diverse avonden ben doorgezakt onder het genot van een zachte whisky en met wie ik menig zondagochtend heb ontbeten.

Murmuration is een zwerm spreeuwen en de titel is een aangename verwijzing naar de muziek op dit album: een verzameling van individueel sterke nummers, die in verband aan kracht winnen. Er zit zeker een rode draad in, want de nummers zijn diepgaand en verhalen over kwesties als milieuproblemen en maatschappelijke issues als seksisme en racisme. De muziek en de teksten vertolkt door de zoetgevooisde stem van Barker zijn divers en toch harmonieus.

Het album begint met Return Me en daarmee wordt direct de toon gezet en de verwachting opgeroepen dat we worden vergast op indiefolk van hoog niveau. Behalve gitaar, bas en drum is een cello en viool te horen. Het nummer wordt gevolgd door het heerlijke, met fingerpickin’ begeleide Geography. Het gevoel van vertrouwdheid groeit. Hoewel een mus geen spreeuw is, lijkt Where Have The Sparrows Gone, het nummer dat het meest direct verwijst naar de albumtitel. Op Strange Weather, een slaapliedje voor een nog niet geboren kind, wordt vergeving gevraagd voor de milieuproblemen die we veroorzaken. Maar de hoofdrol op dit album is voor het buitenbeentje Machine, dat begint met zang die slechts wordt ondersteund door een enigszins tribale drum. Het nummer heeft iets gospelachtigs en wordt minutieus opgebouwd, waarbij steeds meer instrumenten, waaronder een grommende elektrische gitaar, een duit in het zakje doen. Na dit muzikale uitstapje, keren we weer terug bij meer lieflijke, maar niet minder mooie deuntjes. A Dark Murmuration of Words neemt ons weer bij de hand op een zoektocht naar de onzichtbare verbindingen die een snel veranderende moderne wereld vormen.