Met hun tweede album wilde The Glorious Sons uit Canada eerlijker zijn, en vanuit eigen ervaring schrijven. Het resultaat is een album dat gaat over een jonge twintiger die er op los leeft, zich af en toe klem zuipt en vertwijfeld domme dingen doet. „Het zijn simpele liedjes met autobiografische vertellingen over alcoholisme en mijn leven. Het is allemaal afgeleid van de gedachten, gevoelens en het gedrag van een jonge man die zichzelf nog niet goed kent en geen idee heeft wat het gevolg van zijn handelen is”, vertelt zanger en belangrijkste songwriter binnen de band Brett Emmons.

The Glorious Sons presenteren hun nieuwe plaat Young Beauties and Fools 23 februari en 3 maart zijn ze al te zien in de Melkweg in Amsterdam. Een band die pure rock ’n roll speelt en met trots meldt dat ze uit de Canadese arbeidersklasse komen. Hun muziek lijkt te zijn gemaakt om dronken mee te brullen. MuziScene spreekt zanger Brett Emmons die samen met zijn oudere broer Jay de kern vormt van The Glorious Sons, kort voor de band afreist naar onder andere Nederland. 

Wat is er zo glorieus aan deze zonen? 

„Ik weet niet goed hoe ik daarop moet antwoorden. We zijn een groep mensen die hun instrumenten bespelen en de tijd van hun leven hebben als we optreden. Ik geloof dat er een soort van dreiging van onze band uitgaat die je niet vaak aantreft in andere bands. Dat maakt ons denk ik wel bijzonder. Als we spelen lijkt het alsof we op het punt staan uit de bocht te vliegen. Wij zijn op dat soort momenten op ons best. Hoge druk helpt ons om het beste uit ons te halen. ”

Jullie komen uit Canada. Maar waarom klinken jullie in mijn oren dan zo als een typische Amerikaanse rockband?

„Ik zou het niet weten. Ik weet zeker dat een hoop Amerikanen je juist zullen zeggen dat zij het typisch Canadees vinden klinken. Kort en goed: ik denk dat geografie helemaal niks te maken heft met hoe wij als band klinken. Wij houden van rock ’n roll en we wilden met deze plaat graag een rock ’n roll-plaat maken die klinkt als de rock ’n roll in 2017.”

Wie zijn dan jullie helden in de muziek en horen we die invloed terug op deze plaat? 

„Bruce Springsteen, Jackson Browne, Bob Dylan, Jason Isbell, The Rolling Stones en ga zo maar door… Ik denk dat je die invloeden terughoort in onze muziek, maar daarover moet je zelf maar beslissen of dat zo is. Het is wel zo dat binnen de band alle vijf de leden verschillende smaken hebben. Dus wat je hoort is dan logischerwijs een mix van die vijf smaken.”

Jullie album staat vol anthems en refreinen die er voor gemaakt lijken te zijn om het dronken mee te brullen. Wie van jullie verzint die aanstekelijke melodielijnen?

„Dat ben ik meestal. Ik schrijf namelijk het merendeel van de muziek en de teksten. Maar bij deze plaat hebben we hulp gekregen van een productieteam uit Los Angeles dat opereert onder de naam Fast Friends: Frederik Thaae, Ryan Spraker en Tom Peyton. Zij hebben ons hier enorm mee geholpen en onze muziek naar de 21^ste eeuw gebracht.” 

Waar ruziën jullie in de band over bij het schrijven van de muziek? 

„Ach, bandjes kunnen over een miljoen dingen ruzie zoeken en wij doen dat ook. Maar bij ons is het wel zo dat uiteindelijk iedereen de beslissingen wil nemen die in deinst staan van de liedjes. Dat feit zorgt ervoor dat er zo’n fantastische chemie is binnen onze band ”

Brett, Young Beauties and Fools, gaat die plaat over jou?

„Ja, in hoofdzaak wel. En over mijn vrienden, de stad waarin ik woon en dingen die ik daar om me heen zie gebeuren. En ik vind de titel van de plaat – young beauties and fools – een perfecte omschrijving van al die karakters die een rol spelen in mijn liedjes. Overigens, er is een liedje dat zo heet en het was eens het plan om de plaat daarmee te eindigen. Maar in de uiteindelijke selectie van de nummer die op de plaat zouden komen, is die toch afgevallen.”

Als ik de promotie lees over deze plaat, en het feit dat het zou gaan over jonge mensen die er op los leven, is jouw leven dan een en al feest?

„Nou, nu even niet. Ik ben net drie weken nuchter en van de alcohol af. Maar het is wel zo dat onze band van een feestje houdt. We spelen in een rock ’n rollband en we houden van de levenstijl die daarbij hoort. Als we dit niet zouden doen, dan waren we vast de hele week hard aan het werken om in het weekend dronken te kunnen worden met onze vrienden. We houden van goed gezelschap, lekker eten en drinken. En we maken graag muziek. Een simpeler leven is nauwelijks denkbaar.”

Kan je het wel maken om zo hedonistisch te leven dezer dagen?

„Onze muziek gaat over het leven als 24-jarige en dat je daar als onervaren jongere je weg in probeert te vinden. Het gaat niet over Noord-Korea en Trump of dat soort bullshit waar ik geen enkele controle over heb. En daar ben ik trots op. We feesten, maken lol en betalen daar net als iedereen ook de tol voor. In de wereld zijn er altijd al mensen geweest net als wij, en ook mensen als Trump. Ik schrijf liever liedjes over gewone mensen.”