The Hidden Cameras is in feite de Canadese kunstenaar, acteur en muzikant Joel Gibb’s. Hij groeide op in Ontario en zette sinds het begin van deze eeuw de muziekscene in Toronto op zijn kop met wat gay church folk wordt genoemd. Hij organiseerde concerten in kerken en gaf er shows met mannelijke gogo-dansers. Noem ‘m voor het gemak een Canadese Pussy Riot die graag tegen heilige huisjes schopt.

Het kunstzinnige karakter druipt af van Age, het zesde album dat Gibb onder de naam The Hidden Cameras maakt. In de instrumentatie en sfeer doet het denken aan avantgarde uit de jaren tachtig a la Tuxedo Moon. Met de vette vintage elektronica in Carpe Jugular bijvoorbeeld, wordt je door Gibb in de tijd teruggebracht naar dat decennium.

The Hidden Cameras leveren met Age een interessante plaat af waarin verschillende genres en stijlen worden afgevinkt. De componist legt bij de plaat dan ook uit dat hij als in een persoonlijke reis zijn muzikale invloeden onderzoekt. En die gaan van electro tot en met een uitstapje richting reggae, maar het accent ligt op gloom en doom-pop. Positief kun je dan zeggen dat het een afwisselend album is. Of dat het samenhang mist en daarmee maar matig boeit. We houden het bij dat laatste.