Lusten en lasten, ze komen wat mij betreft perfect samen bij het fenomeen ‘deluxe boxset’. Somptueuze blije dozen, boordevol muzikaal snoepgoed voor de lekkerbek. Er staan er hier links en wel wat, sommige nog ongeopend en dus niet beluisterd. Ik maak daarbij een scherp onderscheid. Een geremasterde lp, aangevuld met b-kantjes, demo’s, live-opnames en andere ongein om je op kosten te jagen? Blief ik niet. … Lees verder The box
Dat het met ‘Make America Great Again (‘and fuck democracy!’) gestaag vordert moge duidelijk zijn, nu de oranje sloopkogel, zijn likkende techbiljonairs en overige reetkevers het voor het zeggen hebben. Dat die vermeende grootsheid van ‘the greatest country on earth’ nogal tegenvalt, werd me de afgelopen tijd ook pijnlijk duidelijk. Neem David Johansen, frontman van de lichtjes legendarische New York Dolls, punkrockers avant la lettre, … Lees verder It’s a sick, sick world
Het verblijf in het Dystopia Resort overtreft de stoutste verwachtingen. Elke dag is er meermaals een optreden van de oranje clown Mr. Cringe, die je doet lachen van het huilen. ’s Avonds kun je meespelen met de genocide-bingo of in het inpandige casino gokken op de vraag wie de eerste artiest zal zijn die optreedt in het nog te openen Gaza Plaza aan de Rivièra … Lees verder Home
Afgelopen zaterdag was ik als toeschouwer bij de UCI veldrit in Maasmechelen. Hoewel ik een wielerliefhebber ben, was dit feitelijk voor het eerst dat ik de slaven van de weg/het veld in levende lijve zag. ’t Is te zeggen: vroeger was er in mijn dorp de ‘Flits door Echt’, een zogenaamde kermiskoers, waarbij de profs hun zeges uit klassiekers en de grote rondes te gelde … Lees verder My name is mud
Stellen dat mijn muzikale trofeeënkast rijkelijk gevuld is, is ver bezijden de waarheid. Het ontbreekt me eenvoudigweg aan jachtinstinct. Bovendien zie en hoor ik het ‘wild’ liever dan dat ik het daadwerkelijk schiet. Oftewel: ik heb weinig foto’s waarop ik met muzikale helden poseer. Afgelopen week kwam er een foto voorbij waarop ik grijnzend en met een biertje in de hand op de achtergrond sta. … Lees verder Wishing (if I had a photograph of you)
Het is een even trieste als feitelijke constatering: m’n zintuigen gaan er op achteruit. M’n ogen zijn niet meer je-dat. Wanneer ik ’s avonds de krant wil lezen, zijn m’n armen te kort om de kleine lettertjes te lezen. Aangezien ik nog in een ontkenningsfase zit, schrijf ik dat maar toe aan een leeslamp met te weinig wattage. M’n oren zijn rijp voor de sloop, … Lees verder Who let the dogs out?
Die Dry January loopt tot nog toe als een tierelier. Oudejaarsavond bracht ik door omstandigheden home alone with a bottle of poor man’s champagne (Spa rood) door, waardoor de enige kater die ik op 1 januari had een rooie was, genaamd Marx. Een kater die is aan komen lopen en me al een paar jaar gezelschap houdt. Niet dat ik me gebonden voel aan die … Lees verder Leave me dry
Een blik in de achteruitkijkspiegel stemt me niet bepaald vrolijk. Het jaar 2024 leverde me – behalve wat meer buikvet en wat minder haar – ook een bloedend hart op. Afgelopen jaar kreeg de undergroundscene in het zuiden des lands namelijk klap na klap te verwerken. Allereerst was er de liquidatie en het met de grond gelijk maken van jongerencentrum The Curve in mijn woonplaats. … Lees verder Gimme a break
Helaas is er soms een uitvaart voor nodig om je er aan te herinneren dat het al later is dan je denkt. Tevens een trieste trigger om eens wat vaker met vrienden en bekenden af te spreken, nu Magere Hein met meer plezier dan ooit zijn zeis staat te slijpen. Zo gezegd, zo gedaan. Komend weekend staat er een etentje gepland met een bevriend stel. … Lees verder All I want for Christmas (is world peace)
Van de toch al bitter weinige goede voornemens die ik eind vorig jaar hebt gemaakt, zijn er toch een paar waar ik me vrij moeiteloos aan heb kunnen houden. Zo, eens zien of ik in 2025 wederom zoveel karakter, zelfdiscipline en standvastigheid kan tonen. Liefst ook op andere gebieden. DJ 45Frank Lees verder Vote for we
MuziScene magazine 