Sivert Høyem – Roses of Neurosis
Het laatste album van Sivert Høyem Lioness dateert alweer van vijf jaar geleden. Het is niet alsof de Noorse bariton in de tussenliggende periode stil heeft gezeten. In 2018 kwam het tot een wederopstanding van Madrugada, de band waarmee hij bekendheid verwierf. Christer Knutsen en Cato Thomassen namen hierbij het gitaarwerk over van de in 2007 veel te jong overleden Robert Buras. In 2019 resulteerde … Lees verder Sivert Høyem – Roses of Neurosis
Talk about the weather
Ach en wee. Een paar sneeuwvlokken en een paar graden vorst en de ene helft van de bevolking schiet in een kramp, terwijl de andere helft verlekkerd de schaatsen uit het vet haalt of zich verheugt op sneeuwpret. Kids kunnen eindelijk een keer een Frosty the snowman (The Ronettes) maken. En waar zouden we zijn zonder de over ons wakende overheid, die ons waarschuwt voor … Lees verder Talk about the weather
Django Django – Glowing In The Dark
Luisterend naar Glowing In The Dark ga ik me afvragen waarom ik Django Django eigenlijk ooit leuk vond. Ik moet het eerste album erbij halen om het me weer te herinneren. Ja, het was die eigen sound, die gedubbelde zang, soms hangend in de toon, en de interessante liedjes. Django Django had een beetje wat ik aantrekkelijk vind in het verwante werk van Tom Vek: … Lees verder Django Django – Glowing In The Dark
Het glamoureuze leven van een festival-dj en waarom je altijd moet gaan kijken als er een legendarische band in de buurt speelt
In 2017 moest ik draaien op de Zwarte Cross. Op zich is er niks gelogen aan die zin, maar het klinkt een stuk interessanter dan het eigenlijk is. Er bestaan natuurlijk heel veel échte dj’s, maar dat ben ik absoluut niet. Ik draai gewoon af en toe plaatjes. Nooit alleen, altijd op z’n minst met nog één persoon, soms in combinatie met nog veel meer … Lees verder Het glamoureuze leven van een festival-dj en waarom je altijd moet gaan kijken als er een legendarische band in de buurt speelt
A.J. Croce – By Request
Je zou kunnen zeggen dat musiceren A.J. Croce met de paplepel werd ingegeven als zoon van de beroemde Jim Croce. Maar niets is minder waar, want hij was pas 2 jaar oud toen zijn vader en moeder bij een vliegtuigongeluk omkwamen. Wie luistert naar By Request dat boordevol covers van een keur aan Amerikaanse artiesten staat, zal echter vaststellen dat de appel niet ver van de boom is gevallen. A.J. Croce is een … Lees verder A.J. Croce – By Request
William Seen’s Transport Music – I Am The Ocean
Hoewel Nederland zich regelmatig op de borst slaat, lijdt het op muzikaal gebied toch vaak aan het Calimero-syndroom. Er wordt gewoon hele goede muziek gemaakt in Nederland door een keur van bands en toch, als we dan iets ontdekken dat boven de middenmoot uitstijgt, dan bedienen we ons nogal eens van een raar compliment. Het zou on-Nederlands goed zijn. Ik heb me voorgenomen om dit niet meer te … Lees verder William Seen’s Transport Music – I Am The Ocean
Viagra Boys: ‘Mix jazz met punk, dan krijg je… dit’
In het liedje Toad op het nieuwe Album van Viagra Boys Welfare Jazz wordt een typisch rolbevestigend beeld neergezet. De vrouw maakt het ontbijt voor de man, en droomt van een huis en kinderen. De man in het verhaal antwoordt: „Well, I don’t need no woman tellin’ me, when to go bed and when to brush my teeth. Girl, if you ain’t my mama, please … Lees verder Viagra Boys: ‘Mix jazz met punk, dan krijg je… dit’
Psychedelic Porn Crumpets – Shyga! The Sunlight Mound
De Crumpets uit Perth beginnen hun vierde album nog een beetje ingetogen. Gedurende een kleine minuut is de luisteraar even rust gegund gedurende Big Dijon, waarin we verwrongen stemmen een klein liedje horen zingen. Daarna start de overrompelende stortvloed aan noten en wendingen. Tally-Ho klinkt alsof Wolfmother er eens voor heeft gekozen hun razendsnelle gitaargedreven rock door een bad psychedelica te halen. Nog 13 nummers … Lees verder Psychedelic Porn Crumpets – Shyga! The Sunlight Mound
TV Priest – Uppers
Je zal maar in Engeland wonen. Misleid worden door de politiek, in de steek gelaten door de grote bedrijven, om als rat op een zinkend schip te kreperen (er zijn er die al een spuitje krijgen). Zoiets vraagt om een antwoord. Uit de kunst bijvoorbeeld (wat het gewone leven was geweest, als het gewone leven niet al het gewone leven was geweest). En in de … Lees verder TV Priest – Uppers
John Carpenter’s Lost Themes III – Alive After Death
John Carpenter is een wereldberoemde regisseur van horrorfilms. In de jaren ‘70 en ‘80 maakte hij onder andere films als Halloween, The Fog en Christine. Zijn laatste film is uit 2010 en heet The Ward. Behalve regisseur is hij ook componist. Onnodig te zeggen dus, dat hij veel muziek voor zijn eigen films schreef. Het idee achter het eerste Lost Themes album uit 2015 was een soundtrack te maken voor de films in je … Lees verder John Carpenter’s Lost Themes III – Alive After Death
