Ik heb ‘iedereen doet het nou eenmaal zo’ altijd een slechte reden gevonden om iets op een bepaalde manier te doen. Maar soms kom je er niet onderuit.

Op het moment dat ik dit schrijf, hebben we bijna 3.000 passe-partouts voor Left of the Dial verkocht. Dat is natuurlijk helemaal niks vergeleken bij wat de grote zomerfestivals verkopen, maar ik kan er bijna niet van slapen, zo blij ben ik. Bijna drieduizend mensen die nu al hebben besloten om in oktober drie dagen lang voornamelijk totaal onbekende bands te gaan kijken.

Dat aantal wordt straks alleen nog maar groter, want we zijn nog lang niet uitverkocht. Daarnaast gaan we binnenkort het conferentieprogramma aankondigen, later voegen we twee dagen dagprogramma toe, er komen aansluitende clubnachten en vijf boottochten waar we ook nog losse kaarten voor gaan verkopen.

Bovendien zijn die passe-partouts voor drie dagen en tellen die bezoekers drie keer. Dus we hebben nu sowieso al bijna 15.000 bezoekers en we hebben nog een maand of acht te gaan.

Ik weet het, een vrij belachelijke manier van rekenen, maar vrijwel elk gesubsidieerd meerdaags festival doet het. Ik dacht ooit dat een bezoeker één mens was, maar iemand bij een fonds legde me uit dat ik bezoekers met bezoeken verwarde.

Als iemand onze conferentie bezoekt, drie avonden op het festival rondloopt, meevaart met Bands on a Boat en op zaterdagmiddag bij het dagprogramma gaat kijken, is dat zes bezoeken.

Dus grote kans dat we straks bekend kunnen maken dat we ruim 25.000 bezoeken hebben gehad. En zoals bij de meeste gesubsidieerd festivals, maakt autocorrectie daar dan bezoekers van en zo zijn we met een stuk of 5.000 individuen ineens een gigantisch festival.

Iedereen doet het nu eenmaal zo en om Left of the Dial goed te kunnen vergelijken met andere festivals, doen wij het met lichte tegenzin ook. Want ik blijf het dom vinden dat we collectief iedereen wijs maken dat er tienduizenden mensen in Nederland rondlopen die niks liever doen dan nieuwe muziek ontdekken. Als dat echt zo was, zouden artiesten toch een stuk meer moeten kunnen verdienen?

Minke Weeda