Het is niet de eerste keer dat een band pas weer na vijf jaar of langer met een nieuw album komt. Dat is een lange periode waarin er val alles verandert in de levens van de betrokken bandleden en de luisteraars. Zo bekeken is het misschien raar als zo’n band na al die tijd de draad weer oppakt en precies verder gaat waar ze al die jaren daarvoor waren gebleven. Of sterker nog, gewoon exact hetzelfde doen als toen.

Vijf jaar geleden verscheen Bogland van Nouveau Vélo, een titel die verwees naar de omgeving waar zij vandaan komen, een zompig stukje Brabant, zullen we maar zeggen. Bogland is een frisse gitaarplaat van het type waar het weefgetouw ter hand wordt genomen om heel nauwgezet een complex patroon van gitaarklanken te creëren. Blijken het dan ook nog eens pakkende liedjes, dan lusten wij daar wel pap van.

Na vijf lange jaren is eindelijk een opvolger voor Bogland klaar: Fruit. Het is het vierde album van zanger Rolf Hupkes, gitarist Niek Leenders en bassist Bart Haverkort. Onmiddellijk vallen twee zaken op: 1. er is een nieuw bandlid in de vorm van een drummachine en 2. Nouveau Vélo heeft een liefde ontwikkeld voor een dikke deken reverb. En luister je even door dan begint nog iets duidelijk te worden: de liedjes zijn rustiger en meer introspectief van karakter.

In de vijf lange jaren is er dus iets gebeurd met het Brabantse trio en dat vertaalt zich in een nieuw album dat weliswaar alle kenmerken heeft van hun type gitaarmuziek – ‘sprankelend’ is het woord dat past bij een liedje als Strange Occurrences – maar toch net een andere verschijningsvorm heeft gekregen. Je zou kunnen zeggen dat de wilde haren zijn verdwenen. Alleen in afsluitend liedje Unsent Letter gaat het tempo nog even ouderwets omhoog. Maar ja, geen wonder die ontwikkeling, want via de informatie van de platenmaatschappij kom je dan te weten dat in de tussentijd kinderen zijn geboren, de band voor de drie niet meer automatisch op één staat, andere dingen in het leven aandacht opeisen. Dan begrijp je plots wat je hoort: er is een brok levenservaring geslopen in de nog altijd mooie gitaarliedjes van Nouveau Vélo.

Dat typeert Fruit. Het is een aangename luisterplaat met liedjes van hoge kwaliteit. Gehuld in een nieuwe sound waarin de lichte zang als mistflarden tussen de mooie gitaarpartijen hangt. Zo klinkt het streven naar perfectie en het zoeken naar het ideale popliedje. In vele opzichten is het te zetten naast het recente werk van Johan, dat ook prachtig is, maar live toch ook een tikkie saai blijft. Gewoon kopen die plaat dus en in huiselijke sfeer rustig van genieten, ook als de baby in slaap gewiegd moet worden.

– helaas, er is (nog) geen video beschikbaar gerelateerd aan het nieuwe album van Nouveau Vélo –