The Rose City Band had geen betere track kunnen bedenken dan de albumopener van Sol Y Sombra, Lights On The Way. Meteen is duidelijk wat voor vlees we in de kuip hebben en het nummer herbergt best of both worlds, want zowel poprock als country zijn vertegenwoordigd en smelten wonderwel samen. Aan de ene kant wordt het nummer gekenmerkt door een aangenaam prikkelende ritmische drive (sol) en aan de andere kant door een melodie die ook de meer zachte kant van rock laat zien (sombra). Het is daarmee een heerlijk nummer om een roadtrip mee te beginnen. Eenmaal onderweg is de rest van het album ook fijn reisgezelschap indien men van country en pedal steel houdt. Het is dus vast niet toevallig dat het tweede nummer Open Roads heet. 

Open Roads heeft veel meer een country-sound dan het openingsnummer en ook de nummers die volgen, Rolling Gold en Evergreen verdienen meer het stempel countryrock dan poprock. Over het algemeen klinkt de muziek redelijk zorgeloos en zonovergoten. Daar komt met Sunlight Daze een einde aan. Dit nummer is melancholischer dan alles wat tot nu toe op Sol Y Sombra is voorbijgekomen. Het begint als rootsrock, maar mondt uit in een heerlijk lome ballad waarop vooral de door Barry Walker bespeelde pedal steel, naast de zoetgevooisde bandleider, zanger/gitarist Ripley Johnson (Wooden Shjips, Moon Duo) een glansrol vertolkt. Niet voor niets is dit zo’n zes minuten durende nummer mijn favoriete track op dit album, 

In het voorjaar is de band in Nederland te zien. Eerst in Vera (Groningen) op 8 mei en later op 10 mei op het Fuzz Club Festival in de Effenaar (Eindhoven). Ik ben benieuwd welke kant van het viertal we dan te zien krijgen, de country-kant, of toch meer de poprock-kant die doet denken aan bijvoorbeeld Traveling Wilburys en Dire Straits, met nummers als Radio Song en Seeds Of Light, dat overigens middels een disco-achtige beat naadloos overgaat in de bijna funky en daarom dansbare instrumentale outro La Mesa, al kan het niet anders of de veelzijdige band laat beide gezichten zien.  

Met Sol Y Sombra laat The Rose City Band zien dat wanneer werelden samenkomen, de som der delen groter is dan de oorspronkelijke delen. Men hoeft alleen maar te luisteren naar een nummer als Wheels om te begrijpen wat ik daarmee bedoel.