Het duo Aidan Moffat and Malcolm Middleton trapt je voordeur in met Allatonceness, de eerste track op hun nieuwe Arab Strap-album I’m Totally Fine With It – Don’t Give A Fuck Anymore. Je hoort de bas op het randje van feedback, klaar om met veel geweld en zwaar overstuurd in te vallen bij de van testosteron overlopende drumpartij. ‘I want to slide my hand in your jeans and squeeze‘. We zijn weer thuis. Het openingsnummer eindigt met een postrock-waardige riff die klinkt zoals jij het graag hoort en de conussen in je speakers heftig laten bewegen.

Na een flinke pauze brachten Aidan Moffat and Malcolm Middleton in 2021 As Days Get Dark uit, en noem het gerust een comeback. De machine is sindsdien weer gaan lopen. Arab Strap heeft getourd en nieuwe liedjes stromen weer uit de vingers van het duo. Het nieuwe album bewijst dat ze helemaal terug zijn en heeft alles wat een sterk Arab Strab-plaat nodig heeft. Het klinkt weer geweldig, de elektronica is vet, de retro drummachines zijn om van te smullen, de bastracks zijn grof en direct, de bassen gaan diep. Melodie genoeg, want al kreunt Aidan Moffat zijn teksten als vanouds in de microfoon, zijn vorm van sprechgesang zijn als zanglijnen. Dat maakt de liedjes van het duo toch tot oorwormen. En dan die teksten nog…

Het geeft wel te denken, het roept een ongemakkelijk gevoel op. Op een foto staan de twee Schotten, Moffat in een hemdje, Middleton voor een ongemaakt bed, terwijl ze een selfie van zichzelf maken. Indruk: twee grijzende seksueel gefrustreerde mannen die hun beste tijd hebben gehad. Ze schamen zich daar niet voor, het is misschien wel een doelbewust beeld dat ze oproepen gericht op een specifieke doelgroep die zij er mee willen bereiken. Tel daarbij de cynische teksten op die dit keer gaan over onderwerpen als online-verslaving en complottheorieën, en er ontstaat toch een bedenkelijk beeld; boze witte mannen die plezier putten uit het afkraken van alles om hen heen. Als de spreekwoordelijke Statler & Waldorf. De twee leggen uit dat er een, vrij vertaald, een ‘stille woede’ in de teksten schuilgaat, maar ook dat de teksten voor de helft bestaan uit een liefde voor-, en een afkeer van het leven. Lukt het je om die norse, stekelige wereldbeschouwing met een korrel zout te nemen, noem het al dan niet geforceerd humor, dan kun je er niet omheen dat dit nieuwe album van Arab Strap weer staat als een huis.

In 2021 sprak MuziScene met Arab Strap en legt Middleton uit dat er in de teksten niets staat waar je je als luisteraar oncomfortabel bij zou kunnen voelen: Arab Strap wordt wakker in een vreemde wereld