Zodra de deuren van de bandbus in het loading dock van het Paard Den Haag opengaan vult de ruimte zich met de vrolijke energie van de muzikanten van Personal Trainer.

Tekst en foto’s Judith Zandwijk





Het zevenkoppig collectief verdeelt de taken en al snel worden alle spullen uitgeladen en de instrumenten naar het podium gebracht.







Na wat gesteggel in de kleedkamer worden de sweaters voor de merchandise opgerold en met een stukje tape vastgezet. Helaas is er geen vinyl meer om te verkopen want debuutplaat Big Love Blanket (uitgekomen in november 2022) is op het moment dat de band in Paard speelt uitverkocht.




Baldadig zetten ze de kleedkamer van het voorprogramma Scram C Baby op z’n kop. Willem Smit spreekt in zijn megafoon een welkom voor de band van zijn vader in, zet de mededeling op repeat en laat het apparaat in de kleedkamer luid roeptoeteren. Als frontman van Scram C Baby John Cees Smit en Marit de Loos (drums) binnenkomen, kunnen ze dit geintje wel waarderen.




In de kleine zaal zijn de licht- en geluidstechnici van Paard druk bezig. Remko Schouten (IJland studio) komt hen vergezellen en samen met de bands zorgen ze dat alles technisch in orde is voor het optreden van de avond.
Terwijl de bands dineren en even chillen draait huis-dj Ronald Stemmerich een passende set voor de eerste fans die arriveren. Zij kennen Scram C Baby misschien wel van hun begintijd, 30 jaar geleden.


De ‘veteranen’ van Scram C Baby gaan in anciënniteit, genen en ervaring letterlijk en figuurlijk Personal Trainer voor. Het is verwarrend om te zien hoe beide frontmannen van de avond op elkaar lijken; qua zang, intensiteit, vrolijkheid en moves.


Personal Trainer huppelt lekker heen en weer tussen het vertederende Former Puppy, iets ruigere Texas in the Kitchen en het lieve Vaalserberg Hero. De laconieke teksten zijn uiterst meeschreeuwbaar en ieder nummer kent wel een verrassende wending of memorabel refrein. Of allebei.
De uitverkochte zaal in Paard grijnst, deint en danst vol overgave mee. We zijn nu al reuze benieuwd naar wat de Smit-genen ons over 30 jaar op het podium te bieden hebben. Stay tuned…