Vijf jaar na het laatste album komt de Canadese punkrockband uit Vancouver met hun vijfde en laatste album: Premonition. In 2017 startten de opnames voor het album, maar het liep even anders dan verwacht. Tijdens de eerste opnames bleek frontvrouw Mish Barber-Way zwanger van haar eerste kind. Vervolgens brak de corona-pandemie uit en verwachtte Barber-Way haar tweede kind. Het album liep dus behoorlijke vertraging op. Maar de gebeurtenissen gaven Barber-Way ook veel inspiratie.

Door Ronald Houtman

Premonition is een aaneenschakeling van energieke punkrock, zoals we van White Lung inmiddels gewend zijn. Maar tegelijkertijd zijn de teksten ook persoonlijk. Na twee zwangerschappen en een pandemie is ‘geboorte en wedergeboorte’ een passend thema. Barber-Way is duidelijk na gaan denken over de toekomst voor de twee nieuwe levende wezens die ze op deze aardkloot heeft gezet. Ze gaat tekeer tegen de gevestigde orde (het is wel punk hè), maar vestigt haar hoop op liefde en verdraagzaamheid.

De tien nummers van gemiddeld nog geen drie minuten bruisen van de energie. De bijna agressieve, stuwende drums van Anne-Marie Vassiliou en de sterke gitaarrifs van Kenneth Williams vormen de basis voor het album. De uitstekende zang van Barber-Way maakt het (luister)plaatje compleet.

Tegelijkertijd stelt Premonition ook ietwat teleur. Dat zit vooral in het feit dat het muzikaal weinig vernieuwend is of toevoegt ten opzichte van het vorige album, Paradise.

Muzikaal lijkt White Lung zich er wat gemakkelijk vanaf te maken. De nummers vliegen in een razend tempo aan je voorbij. Vooral op de eerste helft van het album komen de nummers in eerste instantie over als ‘meer van hetzelfde’ van White Lung. Pas als je er echt voor gaat zitten komen de nummers wat meer binnen. Positieve uitzondering hierop is Under Glass, waarin Barber-Way zingt over persoonlijke bevrijding. Het is het mooiste nummer op het album. Vervolgens moeten we door naar Bird en One Day om weer opvallende tracks te horen. Dit zijn de drie (relatief) rustigste nummers op Premonition en o zo nodig om de hier en daar te agressieve muur van drum en gitaar te doorbreken.

De fans zal het een zorg zijn natuurlijk, maar het had zo mooi geweest als het laatste album van de band ook een meer afwisselend, muzikaal hoogstandje was geweest.