Shit, waar ligt dat jackje nou? En waar is mijn koptelefoon gebleven? Altijd een goed idee om vijf minuten ná het geplande vertrektijdstip te checken of je alles bij je hebt. Ik ga te laat komen, zoveel is duidelijk. Dan maar lekkere koeken scoren bij het onderweg halen van een ontbijtje. Werkt altijd.

Ik arriveer tien minuten te laat in een loods op een lekker lelijk Leids bedrijventerreintje. Op een verdiepinkje boven een ruimte tjokvol met oldtimers, dozen, gereedschap en nog meer dozen, bevindt zich de studioruimte die Peter huurt en beheert. Hier gaan we de laatste twee nummers voor ons eerste album opnemen! 

Terwijl drummer Joep het halve studiohok verbouwt om de cymbalen van het drumstel optimaal te positioneren – een proces dat ongeveer een kwart van een totale opnamedag beslaat – lurkt bassist Jan aan een kopje thee. Tevreden kijkt hij naar zijn Gibson Thunderbird, voorzien van verse snaren. Jan is dressed to impress, met een helderblauwe trui die perfect matcht met zijn schoenen.

„Hee Mollie!” Gitarist Giel loopt me tegemoet en dan gelijk door naar de koeken die ik heb uitgestald. Appel-speculaasrondo’s. „Dat zijn lekkere koeken zeg! Heb ik al gezegd dat ze lekker zijn?” Hij neemt een hap, kijkt zijn suave geklede broer aan. „Hee, Johnny Sweater!” Jan neemt berustend nog een slokje thee. We maken er een sport van onze bassist om de zoveel tijd van een nieuwe bijnaam te voorzien. Na dit kruimelige intermezzo haast Giel zich weer naar zijn gitaar en zijn arsenaal pedalen.

Onze band Chicks on Toast bestaat intussen alweer bijna tien jaar. We hebben verschillende bezettingen gekend, frequenter en minder frequent opgetreden en zijn eigenlijk nooit heel ambitieus geweest. Gewoon lekker samen muziek maken. Maar een eigen plaat, die moest en zou er komen. Om het jaar nemen we een handvol eigen creaties op, nu is de tijd aangebroken onze werkjes te rangschikken en bij elkaar te voegen op een schijfje. 

Terwijl Joep ruzie maakt met een uitsteeksel aan de muur, dat wat te nadrukkelijk contact zoekt met zijn ride, plugt Peter de microfoons, koptelefoons en andere apparaten in. Een drumstel, een Gibson Thunderbird, een gitaar plus ontzagwekkende hoeveelheid pedalen, een op plekken haperende Microkorg synthesizer en een microfoon: dat is onze opstelling. Vergeet ik haast nog mijn percussie instrument te vermelden; een afgeragde houten raspkikker uit Hanoi met de koosnaam Froggety Frogfrog.

Het drumstel is ingebouwd. De instrumenten zijn ingespeeld. Koptelefoons afgesteld. Peter zit klaar in de geluidsstudio. Ready, set, go! Wacht. Eerst nog een bakkie koffie. Met zo’n koek.

Talloze muzikanten en bands maken muziek en dromen van iets meer dan de oefenruimte. Zo ook Chicks on Toast uit Leiden. De band staat op het punt een eerste album af te ronden. We volgen ze bij het opnemen, mixen, artwork verzorgen, track-volgorde bepalen, pressing en uiteindelijk de release met wie weet ook een release show. In deze onregelmatig verschijnende serie beschrijft zanger Maarten Mulder hoe ‘de Chicks’ deze fases allemaal beleven...