Erica Nockalls heeft de een conservatoriumopleiding als violiste en zangeres afgerond. Vervolgens heeft ze haar eigen stijl in de alternatieve pop gecreëerd. Ze is gaan experimenteren en heeft daarbij de randjes opgezocht. Haar viool is niet alleen een instrument ter begeleiding van haar stem en teksten, maar vooral ook onderdeel van de creatie van de nummers an sich. 

Er is een gezegde, dat zegt: Na het zuur komt het zoet. Nockalls draait dit echter om. Kon je haar eerste twee albums in de categorie Zoet plaatsen, Dark Side From A Warm Place is duidelijk van een andere categorie. Zuur klinkt dan meteen zo negatief, maar zo bedoel ik dat niet, want voor mij werk het. En hoe. 

Toegegeven, het openingsnummer Mouth Full Of Something weet mij na diverse luisterbeurten niet heel erg te pakken, omdat het schril en enigszins vlak klinkt, maar daar brengt The King Of Want direct verandering is. De beat is vet en de synth royaal en de openingszin is zeer aansprekend: You have to drink more wine … Het wordt gevolgd door het aanstekelijke popnummer I Know met een bijdrage van Jah Wobble (Public Image Ltd). Het is een enorme oorwurm en dat komt zowel door de beat, de bas als het vioolspel en de zang van Nockalls. Het straalt iets klassieks, nostalgisch uit, maar is tegelijk helemaal NU. Dat geldt ook voor House Of Erica, dat tot een van mijn favorieten hoort. Het is duister, maar met een barst, zodat er wel degelijk licht kan binnenkomen en het klinkt enigszins bezwerend waardoor het een tikkeltje hypnotiserend is.  

Met Dark Music From A Warm Place geeft Nockalls antwoord op de vraag wat er gebeurt wanneer een klassiek geschoolde violist de rafelranden van de alternatieve pop opzoekt. Wie dit ook wil weten doet er goed aan Build Me A Ship op te zetten en zich gedurende zes minuten te laten meevoeren op golfjes van synths die zo nu en dan worden doorsneden door viool, als zilverkleurige visjes net onder het wateroppervlak. Of check het dansbare, maar zeker niet doorsnee Pearls And Grin, dat elementen van dark wave combineert met de frisheid van pop.  

Dark Music From A Warm Place werd opgenomen tijdens een trieste zomer in Spanje en gemixt en geproduceerd in Parijs. Het klinkt bij vlagen emotioneel verlaten, zoals goed te horen is op slotnummer Making Friends With An Alien. Toch ligt de nadruk niet zo zwaar op mineur, dat je het slechts in een bepaalde stemming kunt luisteren. Integendeel, ik heb gemerkt dat het zelfs verfrissend kan zijn. Interessant als in: een beetje vreemd en dus juist lekker.