En lap! Zijn we er wéér ingetuind en het lachertje van het Europese landenvoetbal. Na zeven jaren dwalen door de voetbalwoestijn bleek de oase van het EK slechts een fata morgana te zijn. De ellende begon feitelijk al toen Ronald Koeman wederom op een trein sprong die hij niet voorbij kon laten gaan. Je gunt ‘Sneeuwvlokje’ stilaan een Tienertoerkaart of een Interrail-pas. De KNVB besloot daarop in al haar wijsheid Frank de Boer aan te stellen, wiens CV weinig ambachten, maar des te meer ongelukken bevat. Aardige gozer, keurige campinggast, maar De Boer is geen Van Gaal die het beste uit het beschikbare spelersmateriaal weet te halen, middels het door voetbalromantici verfoeide 5-3-2 systeem. Voeg daarbij nog het ontbreken van de natuurlijke leider Virgil van Dijk wegens een blessure.

Ja, fantastische vriendengroep, het huidige Oranje, maar het ontbreekt onder meer aan klootzakjes die een wedstrijd voor je winnen. Na een poulefase die weinig voorstelde, leek Oranje aan de goede kant van het schema te zitten, waarbij een halve finale tot de mogelijkheden behoorde. Het Nederlands elftal heeft zich de afgelopen decennia echter dusdanig vaak in de eigen voet geschoten dat het mank loopt. Bij de eerste de beste confrontatie met een tegenstander van een ietsje beter kaliber was het over en uit. Een geluk bij een ongeluk: de hersenverwekende Oranje-reclames zijn onmiddellijk van de buis gehaald. Als Oranje-watcher en één van de zeventien miljoen bondscoaches die dit land rijk is, geen puntensysteem om de prestaties van ons nationale elftal te waarderen, maar wat liedjes die het lijden wat draaglijker moeten maken. En fucking Qatar is nog ver weg…

Maarten Stekelenburg. Van Ajax-reserve naar nationale sluitpost binnen een paar maanden. Een verlaat jongensboek, maar tegen Tjechië ook al niet in grootse doen. Zag er plotseling oud uit. Neil Young – Old man

Stefan de Vrij. Prima verdediger, maar ook niet de killer en slot op de deur dat je je zou wensen. Verdienstelijk pianospeler naar het schijnt. France Gall – Il jouait du piano debout

Matthijs de Ligt. Het leek een beetje zure kritiek van Marco van Basten, die stelde dat De Ligt in Italië verdedigend nog niet veel had bijgeleerd. De wedstrijd tegen Tsjechië bewees San Marco’s gelijk, toen De Ligt uitgleed, hands maakte en daarmee de uitschakeling inleidde. Rory Gallagher – Hands off

Daley Blind. Zijn passes naar voren moeten het aanvalsspel inleiden, maar werd tegen de Tjechen op kinderlijk eenvoudige wijze ‘kalltgestellt’. Chicken Shack – I’d rather go blind

Patrick van Aanholt. Kreeg de voorkeur boven Owen Wijndal. Of het veel verschil uitmaakte? Nah. Jackson Browne – Running on empty

Denzel Dumfries. Leek even de revelatie te worden van het EK, met zijn ‘stieren’ langs de zijlijn. Wanneer een uitermate gedreven, maar verder matige voetballer de held van Oranje is, dan weet je het wel. Herb Alpert & the Tijuana Brass – The lonely bull

Giorginio Wijnaldum. Aanvoerder die in de eerste wedstrijden aardig op dreef was, maar in de achtste finale mee ten onder ging. Niet iemand die met het mes tussen de tanden speelt. Herman van Veen – Lieve jongen

Marten de Roon. Modale balafpakker, die voor de ‘balans’ op het middenveld moet zorgen. Misschien toch maar eens opteren voor een voetballer op zijn positie? M. Huncho – Mediocre

Frenkie de Jong. Cruijffiaans ogende groeibriljant. Kappend, draaiend en versnellend als de Verlosser in zijn beste jaren, maar kijkt tegen het vijandelijke strafschopgebied aan als een kind naar de hoge duikplank bij de eerste zwemles. Strafwerk: ‘Ik moet meer rendement halen uit mijn acties’. (x100) Sister Sledge – Frankie

Donyell Malen. Eindelijk eerste keus bij De Boer en met zijn snelheid de gevaarlijkste aanvaller van Oranje. Zal echter bij Arjen Robben advies moeten inwinnen over hoe om te gaan met het missen van een dot van een kans, alleen voor de keeper. A Flock of Seagulls – I ran

Memphis Depay. Na een flets optreden in de poule hoopte je dat de intrinsiek beste speler van Oranje eindelijk ‘los’ zou komen als het om het echie gaat, maar helaas. Ondanks de leeuwentatoeage op de rug, eerder een ‘pussy’. The Tokens – The lion sleeps tonight

Wout Weghorst. Op karakter zich in Oranje geknokt, hetgeen valt te prijzen, maar komt voetballend tekort voor het topniveau. De John van Loen van zijn generatie en niet bepaald gelukkig zin zijn uitspraken ten tijde van de corona-pandemie. The Opposites – Dom, lomp & famous

Frank de Boer. Mag stilaan het etiket ‘faalhaas’ dragen. Of het ‘einde trainerscarrière’ is? Zou zomaar kunnen. Ziet er naar uit dat de KNVB weer op zoek mag gaan naar een nieuwe bondscoach en daar ditmaal hopelijk een ietwat gelukkigere hand in heeft. Sleaford Mods – Jobseeker

Veel tijd om dit Oranje beter te laten renderen is er niet, aangezien in september de ook al ongelukkig gestarte kwalificatie voor het WK verder gaat. Of, zoals de Duitsers het altijd weer treffend weten te zeggen: ‘Nach dem Spiel, ist vor dem Spiel’. Rest alleen nog de vraag wanneer nationale juichcapeverbrandingsdag plaatsvindt.

DJ 45Frank