Het is toch even wennen, zo’n showcasefestival geheel online. Vanachter de laptop bezoeken we de virtuele bar – leuk verzonnen – ruiken we aan de ontmoetingsmogelijkheden én kijken we natuurlijk álle bandjes die een vooraf opgenomen sessie hebben ingestuurd. We halen er elke avond drie uit die ons opvielen. Eurosonic avond 1: de drie van MuziScene.

We worden veelvuldig getrakteerd op zouteloze eenmensacts. Opvallend vaak een dame achter een apparaat met toetsen en knoppen. In een enkel geval lijkt het meer een videoclip waarop de artiest playbackt. Is dat wel de bedoeling?

Hoe verfrissend is het dan als BSÍ uit IJsland uit een rommelhok in beeld komt. Met in plaats van een volledig voorgeprogrammeerde backingtrack een bassist die op zijn sokken ook nog al die toetsen en knopjes probeert aan te sturen. Daardoor moet hij waarschijnlijk wat simpeler bassen. En laat nu juist uit die beperking – het gaat ook niet altijd even vloeiend – rake lo-fi indiepop voortvloeien. Charmant, aanstekelijk, vermakelijk om te zien.

Een duo dat ik onmiddellijk zou willen boeken is Puuluup uit Estland. Gewapend met traditionele instrumenten en loepzuivere samenzang maken ze betoverende folk… ehh iets… Maar het klinkt prachtig, zijn mooie liedjes en die ouwe mannen zijn leuk om te zien. Was het een film, dan was het een filmhuishit.

Uit Frankrijk komt een band die een zakelijke naam heeft gekozen: Keep Dancing Inc. Wat die naam suggereert is wat ze doen: Roosevelt-achtige disco met een indierandje. Klinkt gewoon lekker. En in het nummer No Milkshakes In Hell laten ze zien dat ze ook aardig los kunnen gaan. Prettige dansbaarheid en beleving in één verpakking.

Morgen méér!

Zelf kijken? Dat kan nog de komende dagen, helemaal gratis en voor niks: https://esns.npo3fm.nl/feed