Another One Bites The Dust

God straft niet alleen wie rocker in Nederland wil zijn. Ook wie in een dorp een festival wil organiseren dat niét mikt op plat vermaak en de grootste gemene muzikale deler qua programmering, legt vaak na jarenlang vechten tegen de bierkaai het loodje.  Zo ging een aantal jaren geleden het kleine, maar fijne festival Wessummerbreeze ter ziele. Opgezet door enkele muziekliefhebbers die wat anders wilden … Lees verder Another One Bites The Dust

You should be dancing

Disclaimer: hier spreekt een ouwe lul die al lang geleden het contact met de dancecultuur is kwijtgeraakt, voor zover er daarvan überhaupt ooit sprake is geweest. De dance en ik hebben nooit een innige, langdurige relatie gehad, hooguit wat oneday- of onenighstands. Zo was ik als bezoeker present bij een paar vroege houseparties, op Solar, Extrema, het Amsterdam Dance Event en het Drum Rhythm festival. … Lees verder You should be dancing

Old man

‘Nee, daar ben ik nog véél te jong voor’, zo luidt sinds enkele decennia steevast mijn antwoord op de vraag of ik als erkende festivaltijger ook een ticket voor Bospop ga kopen. ‘Een geriatrische instelling vermomd als festival’, merkte ik al eens denigrerend op. Een plek waar dinosaurussen op en vóór het podium hun liefde voor blues en classic- c.q. belegen rock belijden en waar … Lees verder Old man

Dazed and confused

En dan weet je het opeens ook allemaal niet meer. Omdat de hele donderse boel inmiddels is gepolariseerd, geëscaleerd, gepolitiseerd en geëxploiteerd. Omdat je een Midden-Oostendeskundige moet zijn om het kluwen aldaar te kunnen ontwarren, en dan nog. Omdat je weliswaar weet hebt van de Nakba en het feit dat de Palestijnen al meer dan 75 jaar worden onderdrukt en verdreven en je hun zaak … Lees verder Dazed and confused

Behoefte aan zachtheid

Weak in the presence of beauty

Watje. Mietje. Wijf. Hoe vaak heb ik het niet te horen gekregen van teamgenoten, tijdens mijn ruim 30-jarige carrière in de kelder van het amateurvoetbal. Ik was geen harde jongen binnen de lijnen – zacht uitgedrukt – en hoefde niet ten koste van alles te winnen. Ik heb voetbal altijd als een spelletje gezien, waarbij het balletje moest rollen en niet de tegenstander. Het type … Lees verder Weak in the presence of beauty

Niet kloppende bands

Er was een tijd dat het vrijwel onmogelijk was om een plaat op te nemen zonder dat er een producer en een A&R-manager zich mee bemoeiden. Studio’s waren nog onbetaalbaar en een gemiddelde platenmaatschappij wilde dat haar investeringen een beetje in de gaten gehouden werden door mensen die verstand van zaken hadden.  Dat zal niet altijd en per definitie goed hebben uitgepakt, want tussen al … Lees verder Niet kloppende bands

This is pop

‘Dat lust ik niet.’ ‘Hoezo? Heb je het ooit al eens geproefd dan?’ ‘Nee, maar dat lust ik niet.’ Ziedaar een wel vaker terugkerend gesprek met m’n moeder in een restaurant. Met haar 86 lentes is ze sinds jaar en dag een overtuigde vlegraniste (vlees/groente/aardappelen). Alleen al het woordje ‘vis’ doet haar gruwen en het meest exotische wat er ooit op haar bordje kwam is … Lees verder This is pop

Cars

M’n vriendin heeft een nieuwe auto gekocht. ’t Is te zeggen: een z.g.a.n. hybride exemplaar, gefabriceerd in het Land van de Rijzende Zon. Blits karretje, met een stevig prijskaartje, maar ze heeft er dan ook lang voor gespaard en het is naar eigen zeggen haar eerste ‘echte’ auto in 40 jaar. Ze moest even geduld hebben, want de auto moest nog ‘rijklaar’ worden gemaakt. Wat … Lees verder Cars