MuziScene stopt. Na jaren een piepkleine bijdrage te hebben mogen leveren aan de muziekbeleving van een bescheiden groep lezers – de eerste content stamt uit 2013 – waarbij is geprobeerd een open oog te hebben voor beginnende Nederlandse popmuzikanten met een lichte focus op Rotterdam, is de pijp even leeg. MuziScene stopt in september.

Wat nu? De site blijft online, en af en toe zal er iets verschijnen van wie maar zin heeft iets te posten over muziek – het platform blijft daarvoor openstaan, op de waakvlam. Theo Stepper wil de door hem gecureerde wekelijkse playlist op eigen titel voortzetten – die vind je op Spotify onder zijn naam. Maar aan de stroom recensies van platen en concerten, interviews en columns komt een einde.

We willen iedereen heel hartelijk bedanken die MuziScene door de jaren heen heeft gesteund, in het bijzonder onze columnisten Frank Heijthuijsen en Minke Weeda, die week na week zonder ooit op te geven ons verwend hebben met hun observaties; schrijvers en fotografen die het regelmatig leuk vonden om met ons wat te doen, waaronder Jan Rijk, Marcel van Leeuwen, Martijn Berlage en Judith Zandwijk; promotors die ons voorzagen van nieuwe muziek, zoals Aniek en Ingmar bij Mattan, Clara bij Konkurrent, Julien van Five Roses Press, Stefan en Nina bij V2, Koen bij Subroutine, Adriaan bij At Ease, James bij Prescription PR, Bregje bij [PIAS], Barend en Bram bij Excelsior, Lisa bij Beggars, Lobke van Zusje de Boer, Simeon van Treetop, Tony van Mayway, Flow van Morr Music, het team van altijd gastvrij Vestrock, iedereen bij Left of the Dial/Rotown en in het bijzonder Barbara Versteegh, en nog vele, vele anderen. Waaronder natuurlijk al die muzikanten die ons wisten te vinden of die graag gehoor gaven aan onze wensen.

En tot slot, maar zeker niet in het minst: alle lezers en volgers enorm bedankt, en tot ziens!

Wim du Mortier