Er was een tijd dat het vrijwel onmogelijk was om een plaat op te nemen zonder dat er een producer en een A&R-manager zich mee bemoeiden. Studio’s waren nog onbetaalbaar en een gemiddelde platenmaatschappij wilde dat haar investeringen een beetje in de gaten gehouden werden door mensen die verstand van zaken hadden. 

Dat zal niet altijd en per definitie goed hebben uitgepakt, want tussen al die producers en A&R-managers zullen ongetwijfeld ook sukkels hebben gezeten die precies de verkeerde beslissingen namen, maar er werd in elk geval flink veel tijd gestoken in het eindproduct. 

Inmiddels heb je helemaal niemand meer nodig als je muziek wilt uitbrengen. Als je een beetje handig bent, kun je het allemaal zelf doen en rijk hoef je er niet eens voor te zijn. 

Alleen kwamen we op kantoor laatst tot de conclusie dat het steeds vaker gebeurt dat een band online heel anders klinkt dan live. Op zich niet zo vreemd; bij Bruce Springsteen, om maar even een willekeurig voorbeeld te noemen, heeft er ook altijd een megaverschil gezeten tussen zijn opgenomen muziek en zijn concerten. Maar dit is anders. 

Bij veel artiesten klopt het gewoon niet. Het totale plaatje niet. Een band hoeft echt geen gepolijst imago te hebben, maar het is wel altijd prettig als er een soort van samenhang is tussen de foto’s, hun socialmediaberichten, de opgenomen muziek en hun optredens. Die ontbreekt steeds vaker. 

Bands die op basis van alles dat van hen online is te vinden weinig interessant lijken, blijken live ongelooflijk goed. 

Zo hadden we laatst een band die aanvankelijk een beetje een aanstellerige Duits aandoende cabaretact leek, maar live een steengoede, bijna glamrockachtige band bleek te zijn. En een halfslachtige popband met wat vage funkinvloeden deed bij hun optreden niet onder voor The Stone Roses.

Voor ons Left of the Dial-festival meldden zich meer dan 1.000 bands aan. Het gros vindt zichzelf ‘niet in een hokje te plaatsen’ en maakt ‘genre-overstijgende’ muziek. Dat is natuurlijk prachtig en ik ben helemaal voor vernieuwing. 

Toch zou het voor sommige van die bands helemaal geen slecht idee zijn om er iemand bij te roepen die kan helpen het allemaal wat meer kloppend te krijgen. Het is voor onze programmeur namelijk onmogelijk om 1.000 nieuwe bands live te gaan bekijken, dus je zult het toch van de eerste indruk moeten hebben.

Minke Weeda