Op 4 april verschijnt Chair, het nieuwe album van Mich. De Amsterdammers trakteren ons opnieuw op 15 puntige indiepopliedjes. In een verhaal deed MuziScene al eens uit de doeken hoe dat zit met dat ietwat mysterieuze bandlid dat de liedjes schrijft, maar live nooit op het podium staat: Piet Parra. Dit keer vragen we drummer Mick Johan om iets te vertellen over zijn muzikale achtergrond. Dit zijn De Vier Van.. Mick Johan.

Hallo, ik ben Mick Johan (op de foto in het midden, red.), drummer van Mich, en dit zijn vier albums in volstrekt willekeurige volgorde die invloed op mij hebben gehad als drummer en persoon.

Melvins – Houdini

Ik hoorde dit album toen het net uitkwam, en het was een radicale andere energie dan alles wat ik daarvoor ooit gehoord had. Heel loom en zwaar maar tegelijk heel erg grappig en irritant. Dale Crover leerde me dat je met humor kan drummen (hij tenminste, ik niet). En Honey Bucket is legendarisch gedrumd.

Slayer – South of Heaven

Deze had net zo goed Reign in blood kunnen zijn, of Seasons in the Abyss, maar South of Heaven had ik lang niet meer gehoord. Hoe dan ook; Dave Lombardo heeft zo ongelofelijk veel swag in z’n timing. Het is geen trash metal, Lombardo is hiphop.

Sonic Youth – Daydream Nation

Sonic Youth is de band die ik het meest consequent heb geluisterd in mijn leven, denk ik, en Steve Shelley is misschien wel mijn favoriete drummer. Dit album was het eerste Sonic Youth-album dat ik hoorde en het ging zo alle kanten op dat ik voor de rest van mijn leven hooked ben gebleven.

Faith/Void – Split LP (De Void kant)

Ik was 14 en vol testosteron en onbegrepen, razende woede toen ik Void voor het eerst hoorde. Nooit eerder was er iets geweest wat zo resoneerde met de binnenkant van mijn toenmalige hele zijn. Ik begrijp tot op de dag van vandaag niet hoe dit gedrumd is, maar ik loev het nog steeds intens. Deze energie wordt met alle mogelijke moeite onderdrukt tijdens het spelen van Mich, haha. Ik hoop dat iedereen daar vanaf nu bij stilstaat tijdens het luisteren.