Heeft iemand geprobeerd dit weekend tickets voor een van de reünieshows van Oasis te kopen? Ik wel. Niet dat ik per se naar zo’n show wilde, maar uit professioneel oogpunt was ik benieuwd naar de gang van zaken. 

Nu heb ik last van een vrij groot moreel besef, dus ik heb me niet ingeschreven voor de pre-sale en ik ben op zaterdag pas vier uur na de start van de officiële kaartverkoop in de digitale rij gaan staan. Ik zou het namelijk niet over mijn hart verkrijgen de plek van een superfan in te nemen die écht niks liever wil dan die band te zien. 

Op goed geluk heb ik op de site van Ticketmaster een show in Cardiff aangeklikt en daar had ik zo’n 300.000 wachtenden voor me. Het stadion waar het optreden plaatsvindt, heeft een capaciteit van 74.000, dus zelfs al zou de helft van de wachtenden voor me afhaken, maakte ik geen schijn van kans. 

De hond moest uit en ik had trek in een tosti, dus ik liet het tabblad openstaan en ging andere dingen doen. 

Terwijl ik een rondje met de hond liep, vroeg ik me af hoe het mogelijk was dat de 17 shows zo lang na de start van de kaartverkoop nog niet uitverkocht waren. 

Bij Rotown verkopen we zelden een show binnen een half uur uit. Zelfs over de meest populaire acts doen we langer, omdat nerveuze fans meerdere schermen openen en overal lukraak kaartjes in hun mandjes gooien. Als ze zeker weten dat al hun vrienden ook hun mandjes hebben gevuld, rekenen ze op één scherm af. De kaarten op andere schermen blijven vervolgens nog 20 minuten gereserveerd in de mandjes staan en kunnen niet worden verkocht. Een concert kan daardoor na een kwartier al uitverkocht lijken, maar al die gereserveerde kaarten komen later weer vrij. 

Dat leek me in het geval van Oasis onlogisch. Je mocht maar vier tickets per persoon kopen, de tickets blijven bij Ticketmaster ook maar kort in je mandje staan en naar verluidt was de vraag absurd groot. Waarom duurde het dan zo lang? Er zijn toch zat voorbeelden van concerten en festivals die wél binnen enkele minuten uitverkopen. 

Weer thuis maakte ik een tosti en bekeek de berichten op social media. Een paar mensen die dolblij waren dat ze een ticket hadden weten te bemachtigen, verder vooral woedende berichten van mensen waarbij de Ticketmastersite het niet deed. Of die na uren in de wachtrij te hebben gestaan ineens uit het systeem waren gegooid en weer van vooraf aan konden beginnen. 

Ook dat verbaasde me. Met een gemiddelde van 12 pond aan servicekosten per kaartje zou Ticketmaster die zaterdag alleen al ruim 15 miljoen pond binnenhalen. Voor dat geld kun je toch wel een wat stabieler systeem bedenken? 

De meest recente berichten waren van mensen die perplex waren dat ze weliswaar kaartjes hadden kunnen kopen, maar dat de prijs ineens was verdubbeld. 

Wat ben ik toch naïef. 

Op de een of andere domme manier had ik verwacht dat de tickets voor vaststaande prijzen zouden worden verkocht, maar ook hier was natuurlijk weer het dynamic pricing-systeem van kracht. Prijzen stijgen als er veel vraag is en daarmee ook de servicekosten. Die 15 miljoen is dus veel te laag ingeschat.  

Dat Ticketmaster voor nagenoeg dezelfde service miljoenen meer vangt, irriteert me mateloos, maar het gebrek aan transparantie vind ik nog veel erger. Wanneer de prijzen precies omhoog gaan is namelijk volstrekt onduidelijk. Is de helft van alle tickets weggegaan voor het oorspronkelijke bedrag, of maar een tiende? Niemand die het lijkt te weten. 

Ik opende het Ticketmaster-tabblad en ik bleek ineens al in de ticketshop te zitten. Zonder problemen kon ik twee tickets in mijn mandje doen. Ik hoefde alleen nog maar even ruim 750 pond af te rekenen en ik zou erbij zijn in Cardiff. 

Ik heb even getwijfeld, maar ik herinnerde me net op tijd dat ik alleen benieuwd was naar de gang van zaken en helemaal niet naar Oasis wilde. 

Later zei iemand tegen me dat dat dom was, omdat ik die tickets waarschijnlijk voor het dubbele door had kunnen verkopen. Dat klopt niet. Ik zou mezelf nog maar moeilijk in de spiegel kunnen aankijken als ik over de rug van echte fans geld zou proberen te verdienen. Ik ben Ticketmaster niet. 

Minke Weeda